ཕྱི་ལོ་༢༠༡༢ལོའི་ཟླ་༦ཚེས་ ༢༧ ཉིན། དྷ་ས་གངས་སྐྱིད་དཔེ་མཛོད་ཚོགས་ཁང་དུ་རང་བཙན་ཚོགས་འདུ་ཞིག་ཚོགས་སོང་ལ། ཚོགས་འདུའི་སྟེང་མཁས་དབང་འཇམ་དབྱངས་ནོར་བུ་དང་བཀའ་བློན་ཁྲི་ཟུར་བསོད་ནམས་སྟོབས་རྒྱལ་མཆོག བོད་མི་མང་སྤྱི་འཐུས་ཚོགས་གཙོ་ཟུར་པ་ཀརྨ་ཆོས་འཕེལ་གྱིས་གཙོས། དགེ་བཤེས་སྨོན་ལམ་མཐར་ཕྱིན། དགེ་བཤེས་ནོར་བུ་ཚེ་རིང་། དགེ་བཤེས་ག་ཟི་ཚེ་རིང་པོ། བསྟན་པ་ཡར་འཕེལ། ཀརྨ་ཡེ་ཤེས། སྐལ་བཟང་རྒྱལ་མཚན། གསེར་རྟ་ཚུལ་ཁྲིམས། བློ་བཟང་ཡེ་ཤེས། འཇམ་དབྱངས་བཟོད་པ་བཅས་བོད་མི་མང་སྤྱི་འཐུས་ལས་ཐོག་ ༡༠ དང་། གཞན་ཡང་། གཞུང་འབྲེལ་མིན་པའི་ཚོགས་པ་ཁག་གི་གནད་ཡོད་མི་སྣ་དང་། རྩོམ་པ་པོ། ཉམས་ཞིབ་པ། མི་སེར་དཀྱུས་མ་བཅས་རང་བཙན་ལྟ་འཛིན་མཁན་སྐྱ་སེར་ ༥༠ ཙམ་འཛོམས་འདུག

Read more >

Radio Free Asia, 2 July 2012

ཉེ་ཆར་བོད་རང་བཙན་ཆེད་བོད་རྒྱལ་ཡོངས་ལྷན་ཚོགས་ཞེས་པའི་ཚོགས་པ་གསར་པ་ཞིག་གསར་བཙུགས་གནང་ཡོད་པ།

༄༅༎ དེ་རིང་གི་སྤྱི་ཚོགས་ཀྱི་གནད་དོན་གླེང་མོལ་ཞེེས་པའི་ལེ་ཚན་ནང་དུ། ཉེ་ཆར་བོད་རང་བཙན་ཆེད་བོད་རྒྱལ་ཡོངས་ལྷན་ཚོགས་ཞེས་པའི་ཚོགས་པ་གསར་པ་ཞིག་ གསར་བཙུགས་གནང་ཡོད་པའི་སྐོར། འདི་གའི་གསར་འགོད་པ་རྡོ་གཅོད་བསྟན་འཛིན་དབང་རྒྱལ་གྱིས་གནས་ཚུལ་ཕྱོགས་སྒྲིག་ དང་སྙན་སྒྲོན་ཞུས་པར་གསན་རོགས་ཞུ༎

Read more >

གསར་འགྱུར་ལ་གསན་རོགས།

I met my old friend Sonam Topgyal la last summer – June 25th to be exact. He was in a bad way. Definitely cancer. I suspected stomach cancer of a kind, but could not bring myself to ask. He was weak from his last chemotherapy, but seemed glad to see me. As always we talked about Tibet and the independence struggle. I told him about the Rangzen Roundtable we had organized in New York City earlier that year (11-12 March) where patriotic Tibetans and friends from USA, Canada, Switzerland, Germany, Japan and India had gathered and committed themselves to starting a new political movement, the Tibetan National Congress (TNC) or Bhod Gyalyong Rangzen Lhentsok. I explained that one of the reasons I was in Dharamshala was to participate in another such Rangzen Meeting where we hoped the TNC South Asia could be established. I asked him if he could attend the meeting. He replied that there was not much he could contribute in his present physical state, but that he would attend if it helped the cause in any way.

Sonam Topgyal la is in the front row, fifth from left

I first met him in 1969 at McLeod Ganj – March 5th, if my memory serves me. I had been working the last year at Mundgod for the Swiss Technical Corporation as foreman for the settlement’s tractors, but was requested to come to Dharamshala to help with the new magazine Sheja (Knowledge) published by Tenzin Tethong, Tenzin Gyeche la and Sonam Topgyal la, who served as the chief editor. It was an exciting and novel publication. It not only printed news-reports of current events but also general-knowledge information about science, history and brief bio’s of “great men and women”. It was a conscious attempt to bring about the modernization of Tibetan society and was tremendously popular with the Tibetan public. At that time the memory of our defeat was fresh in the mind of all Tibetans, and there was, even among hardliners on the “religious right”, a conviction that we absolutely had to democratize and modernize our society if we were to survive as a nation. I mentioned this before in some earlier articles comparing the intellectual/ political atmosphere in exile society to that of turn of the century (20th) China with its praise of “Mr Democracy and Mr. Science” (de xiansheng sai xiansheng) that the revolutionary, Chen Duxiu, insisted “were the only two gentlemen who can save China from the political, moral, academic, and intellectual darkness in which it finds itself’.”

For a long time the magazine was mimeographed or cyclostyled (Tib: num-par) with an old calligrapher laboriously hand-cutting the text on a paper stencil, and the “printer” Namgyal Wangdu la turning the crank handle of the Gestetner machine. It was admittedly primitive, but it didn’t matter. Tenzin Tethong produced brilliant artwork, cartoons and maps to accompany the articles written in Topgyal la’s elegant but clear and straightforward Tibetan.

I didn’t stay long at Sheja. TIPA or the the Tibetan Drama Party as it was called then, was going through an existential crisis and I was asked to work on its reorganization. But that is another story. Once a month (or fortnight?) most of us young volunteers or indrungs (English officials) as we were called, would gather at the Sheja office to help staple, pack and post the latest issue. The management would treated all us all to tea and kogun bhaley, but the the real reward was the conversation and jokes, that continued late into the evening.

The next year with the formation of the the Tibetan Youth Congress, I was thrown together much more with Topgyal la. He was one of the founders with Tenzin Tethong, Lodi Gyari, and Tenzin Gyeche, and I was one of the conveners who helped organize the first Congress. Both Topgyal la and I were elected to the Central Executive Committee with five others, and worked together for many years. Topgyal la was older than the rest of us. He was born in Kham Dagyab in 1941 to the Zachutsang family, though he rarely used that family name. He had been a monk at Drepung and later in exile had studied at Varanasi, where he had mastered Hindi among other subjects. He regularly subscribed to the Hindi newspaper Navbharat Times and the weekly literary/political magazine Dinaman, and kept abreast of world news and the twists and turns of Indian politics. I was glad to have Topgyal la in Centrex. I was the youngest member of Centrex and always got into arguments with the others. Topgyal la didn’t always agree with me, but he went out of his way to make sure I got a fair hearing. He was a moderate in most things, and it was his steady influence that helped keep TYC on an even keel, even during turbulent times. Yet sometimes when called for, Topgyal la could be relied on to make the difficult choice and support a difficult decision.

His staff members at Sheja, and later at the Information Department where he became secretary and later Kalon, all knew him as a fair-minded and accessible leader. They and everyone else at Ganchen Kyishong also knew him as the most unassuming and unselfconscious official in the administration. His hair was always mussed up and he could never be bothered to comb down the cowlicks. He was also notorious for coming to office with mismatching (one blue one red) socks, and not being bothered about it. Even as a kalon he would find time for a game of cards with the Gangkyi drivers. I don’t know whether he had to give up that past-time when, after a lifetime of service, he finally got to be prime-minister. I suspect not.

But it was not just his honesty and fairness that made him a good leader. He was someone who always listened to people and who managed to assimilate the information in his work. In a community where most politicians are uninformed and unteachable right-wing gasbags of the Herman Cain variety, his was an unusual virtue. Because he listened, patiently and with real interest to all the newcomers from Tibet, he was the most knowledgeable person in Gangkyi circles on everything that was happening inside the country: administration, party structure, personalities and so on. He was also one person who absolutely knew his history and organization of the Chinese Communist Party.

When he eventually became prime-minister I felt that His Holiness would be well served by Topgyal la’s knowledge and loyalty, but also by his frankness and his ability to “speak truth to power”. Although he served in an administration advocating the Middle Way policy, he never made any statement accepting China’s rule over Tibet, or praised, in any way, China’s “developments” (eg. the railway) as other prime-minsters began to do after him. As prime-minister Topgyal la never once spoke out against rangzen advocates, and in fact encouraged the TYC, myself and other Rangzen activists in our efforts. He was of the belief that the only way to get China to agree to genuine negotiations was through applying pressure, and that all Rangzen advocates were such a source of pressure. I disagreed with him regarding this, but he did have a point. Eventually after the failures of the negotiations, Topgyal la came out and stated publicly that Tibetan should never give up the goal of independence. He repeated this belief in a number of discussions on RFA in which I participated. He was a loyal government official but he was also honest and courageous. A few days before he died, a mutual friend of ours went to see him at his house at Sidhbari. Topgyal la told him that he was suffering a great deal of pain, but that he was not afraid to die. He passed away on the 30th of December 2012.

* The flaming sword of Manjushri (Bodhisattva of Transcendent Wisdom) that cuts through the chains of ignorance, apathy and fear – liberating all beings.

བོད་སྐད། Don’t miss the forthcoming meeting of the TNC in New York City.

My second highlight BO

Fifty-four years ago today, the first democratically-elected Tibetan representatives took their oath of office in front of His Holiness the Dalai Lama in Dharamsala, India. At that time, Tibetans in exile hoped that the forced separation from their beloved homeland would be a short one. Over half a century later, we are still in exile, and our brothers and sisters in Tibet still live under foreign occupation. And yet, it is more certain than ever that the tide of freedom cannot be stopped, and freedom will soon come to Tibet.

Moreover, the democracy that we Tibetans celebrate in exile is equally the right of our brothers and sisters in Tibet. Democracy is a universal value that none of us in exile has the right to abandon on behalf of our brethren in Tibet. On this Democracy Day, TNC pledges to work tirelessly until democracy is brought to a free and independent Tibet.

The critical importance of democracy has been spoken about eloquently elsewhere; we believe it is self-evident, so we will not belabor the point. Instead, we would like to make two simple observations, and to announce the release of an important document.

First, democracy depends on the people electing good representatives. On the 40th anniversary of Democracy Day in 2000, the Kashag stated that “it is of utmost importance for all of us to ensure that the people we elect to the [Parliament] are learned, able, dedicated, honest, and unfettered by regional prejudices. Only such people will be able to commit themselves wholeheartedly to the cause of the Tibetan community as a whole.”

Second, democracy is a continual process that requires constant engagement by the people. The people’s role does not cease when they cast their ballot. Democracy requires a constant dialogue and respectful debate among the citizens and their representatives.

In this spirit, TNC pledges to do our utmost to contribute to a strong Tibetan democracy. As part of this pledge, TNC is pleased to announce the release of a document entitled “Tibetan Independence is the Only Path Forward: Fifteen Basic Questions and Answers.” We hope that it will allow the Tibetan people to better evaluate the facts and arguments surrounding the most important issue facing the Tibetan nation. We believe that the Tibetan people will find this document useful as they exercise their democratic rights and obligations.

On this 54th Democracy Day, we pledge to put first and foremost the interests of the whole Tibetan people. We pledge to play a constructive role in Tibetan elections, and in Tibetan governance. And we pledge to ensure that the principal mandate of the Tibetan government-in-exile — the struggle for an independent Tibet — is carried out with unwavering integrity and determination.

Long live His Holiness the 14th Dalai Lama.
Long live a free, democratic, and independent Tibet.

Bhod Gyalo!

Jigme Ugen
President

དྲི་བ་༡། ག་རེ་བྱས་ནས་དབུས་བོད་མིའི་སྒྲིག་འཛུགས་ཀྱི་སྲིད་བྱུས་གསར་པ་དེ་ཆ་ཙམ་གྱི་དབུ་མའི་ལམ་ (Partial Middle Way) ཞེས་འབོད་བཞིན་ཡོད། སྲིད་བྱུས་དེ་དབུ་མའི་ལམ་དང་གཅིག་མཚུངས་མ་རེད་དམ།

ལན། ༧གོང་ས་མཆོག་གི་སྔར་དབུ་མའི་ལམ་གྱི་གྲོས་འཆར་བཏོན་པའི་ནང་རང་སྲིད་རང་སྐྱོང་ལྡན་པའི་བོད་དེ་དམངས་གཙོ་ དང་རང་རང་སོ་སོའི་གཞུང་གི་སྒྲིག་འཛུགས་དང་རྒྱུད་རིམ་ཡོད་པ་ཞིག་དགོས།

འོན་ཀྱང་དེ་ལས་ལྡོག་སྟེ་ཆ་ཙམ་གྱི་དབུ་མའི་ལམ་གསར་པ་དེས་དམངས་གཙོ་བློས་གཏོང་དང་། ད་ལྟའི་དམར་ཤོག་གཞུང་གི་བོད་ནང་དབང་བསྒྱུར་ལ་ངོས་ལེན། རྒྱ་ནག་གིས་བོད་ནང་ཚད་མེད་པའི་དྲག་པོའི་དམག་དོན་ལས་གཞི་བཅས་ལ་ངོས་ལེན་བྱེད་ཀྱིན་ཡོད། ཆ་ཙམ་གྱི་དབུ་མའི་ལམ་གྱི་འོག་ད་ལྟའི་བོད་ནང་གི་དམར་པོའི་དབང་འཛིན་ལ་མི་འདྲ་བའི་འགྱུར་བ་ཆེ་ཤོས་ནི་པེ་ཅིང་ནས་སྟངས་འཛིན་བྱེད་པའི་སྒྲིག་འཛུགས་དེའི་ནང་བོད་རིགས་མི་སྣ་མང་དུ་འཛུལ་ཞུགས་བྱེད་ཐབས་དེ་རེད།

དབུ་མའི་ལམ་དེ་བཙན་འོག་དང་རང་བཙན་བར་གྱི་འདུམ་འགྲིག་དེ་རེད། ད་ལྟའི་ཆ་ཙམ་གྱི་དབུ་མའི་ལམ་དེ་བཙན་འོག་དང་དབུ་མའི་ལམ་བར་གྱི་འདུམ་འགྲིག་དེ་རེད།

དྲི་བ་༢། སྒུག་དང་། དམར་པོའི་གཞུང་དེས་མུ་མཐུད་སྲིད་དབང་བཟུང་སྟེ་བོད་ནང་གནས་ཚེ་གང་འདྲ་བྱས་ནས་མིང་དོན་མཚུངས་པའི་རང་སྲིད་རང་སྐྱོང་ཞིག་ཡོང་སྲིད། གུང་ཁྲན་ཏང་གིས་ཡོད་ཚད་ལ་སྟངས་འཛིན་བྱེད་པ་དང་གུང་ཁྲན་ཏང་ནི་རྒྱལ་ཁབས་ཀྱི་ཁྲིམས་ལུགས་ཁྱབ་ཚད་འོག་ལའང་མེད། དེ་མིན་ལས་ཁུངས་དང་དགོན་པ་རེ་རེར་ནང་ལའང་གུང་ཁྲན་ཏང་གི་སྒྲིག་འཛུགས་རེ་ཡོད། གལ་སྲིད་དེ་ལྟ་བུའི་སྒྲིག་འཛུགས་མུ་མཐུད་གནས་ཚེ་འགྱུར་བ་ཞིག་གང་ལ་ཡོང་སྲིད།

ལན། ད་ག་རང། དེར་བརྟེན་འདི་འགྱུར་བ་མ་རེད་ལ་རང་སྐྱོང་ཡང་མ་རེད།

དྲི་བ་༣། འགའ་ཞིག་གིས་ཆ་ཙམ་གྱི་དབུ་མའི་ལམ་དེ་༢༠༠༨་ལོར་རྒྱ་ནག་གཞུང་ལ་ཕུལ་བའི་བསམ་འཆར་ཡིག་ཆ་དང་༢༠༡༠་ལོར་བསམ་འཆར་ཡིག་ཆའི་འགྲེལ་བརྗོད་དང་ཁྱད་པར་གཅིག་ཀྱང་མེད་ཅེས་བཤད་ཀྱིན་འདུག དེ་དངོས་གནས་རེད་དམ།

ལན། མ་རེད། ཆ་ཙམ་གྱི་དབུ་མའི་ལམ་དེ་བསམ་འཆར་ཡིག་ཡིག་ཆ་དང་དེའི་འགྲེལ་བརྗོད་ནང་གང་དུའང་འཁོད་མེད། འོན་ཀྱང་ཡིག་ཆ་དེ་ཚོའི་ནང་མིང་ཚིག་ཁ་གསལ་མེད་པ་ཙམ་མ་གཏོགས་ཆ་ཙམ་གྱི་དབུ་མའི་ལམ་དང་དོན་གཅིག་མཚུངས་ཡོད་རེད་ཅེས་ངོས་འཛིན་བྱེད་པའི་དབང་དུ་བཏང་ནའང་དོན་དངོས་ལ་བསམ་འཆར་ཡིག་ཆ་དང་དེའི་འགྲེལ་བརྗོད་ཡིག་ཆ་འདོན་པའི་སྐབས། དབུ་མའི་ལམ་དེས་དམངས་གཙོ་ཡོང་བའི་རེ་བ་ཆ་ཚང་བློས་གཏོང་བྱེད་པ་དང་དམར་པོའི་སྲིད་དབང་དང་ལེན་བྱེད་པ་དེ་སུས་ཀྱང་ཤེས་མེད།

སྲིད་བྱུས་འགྱུར་བ་དེ་ ༢༠༠༨ དམ་ཡང་ན་ ༢༠༡༣ ལོ་གང་ལ་ཕྱིན་མིན་ལ་མ་ལྟོས་པར། གཞུང་གི་དམིགས་ཡུལ་ཐད་འགྱུར་བ་ཧ་ཅང་ཆེན་པོ་ཕྱིན་ཡོད། སྲིད་སྐྱོང་ནས་ཁོང་གིས་རྒྱ་ནག་ལ་འཛིན་པའི་སྲིད་བྱུས་སྐོར་བཤད་སྐབས་དེ་སྔ་ཤེས་རྟོགས་ཡོད་པའི་དབུ་མའི་ལམ་དེ་ཁྱོན་ནས་ཤོད་ཀྱིན་མི་འདུག

དྲི་བ་༤། ང་ཚོར་ད་ལྟ་བོད་ནང་གི་ཛ་དྲག་གནས་བབ་ཇེ་ཆུང་དུ་གཏོང་རྒྱུར་འགན་འཁུར་ཡོད་མ་རེད་དམ།

ལན། ང་ཚོའི་འགན་འཁུར་དང་པོ་དེ་ནི་བོད་ནང་བོད་མི་ཚོས་གང་ཞིག་གསུངས་བཞིན་པ་དེ་ལ་ཉན་རྒྱུ་དེ་རེད། རང་ལུས་མེར་སྲེག་གཏོང་མཁན་མང་དག་ཅིག་གིས་རང་བཙན་དང་ཡང་ན་རང་དབང་དགོས་ཞེས་འབོད་ཚིག་བསྒྲགས་པ་མ་གཏོགས་རང་སྐྱོང་དགོས་ཞེས་བརྗོད་མཁན་སུ་ཡང་བྱུང་མེད། སུ་ཞིག་གིས་ཀྱང་དམར་པོའི་དབང་འཛིན་མུ་མཐུད་གནས་དགོས་ཞེས་བརྗོད་པ་ནི་ཏན་ཏན་བྱུང་མེད། ༢༠༠༨ གི་ཞི་རྒོལ་ཆེན་མོ་དེའང་གཅིག་མཚུངས་རེད། བྱེས་བཞུགས་བོད་མི་རྣམས་ཀྱིས་རང་ལུས་མེར་སྲེག་གཏོང་མཁན་གཅིག་གིས་ཀྱང་བསྒྲགས་མེད་པའི་སྲིད་བྱུས་ཤིག་ལག་ལེན་བསྟར་རྒྱུའི་ཆེད་དུ་བོད་ནང་གི་དཀའ་རྙོག་དེ་དག་བེད་སྤྱོད་བྱེད་པ་ནི་ནོར་འཁྲུལ་ཞིག་མ་རེད་དམ། ད་དུང་དེ་ལྟར་བྱེད་པ་ནི་དོན་དངོས་ཐོག་ཁོང་རྣམ་པའི་དགོས་འདུན་བཏོན་པ་ལ་ཁྲེལ་མེད་བྱས་པ་ཞིག་མ་རེད་དམ།

དྲི་བ་༥། རང་བཙན་ལ་རྒྱབ་སྐྱོར་བྱེད་པ་དེ་༧གོང་ས་མཆོག་དང་རྒྱབ་འགལ་འགྲོ་བ་མ་རེད་དམ།

ལན། ༧གོང་ས་མཆོག་གིས་ཐེངས་མང་རིང་བོད་མི་ཚང་མ་ལ་གནད་དོན་འདིའི་ཐོག་དོ་བདག་སོ་སོ་ནས་ཐག་བཅོད་བྱེད་དགོས་ཞེས་སྐུལ་མ་གནང་ཡོད། དོན་ངོ་མར་ཁོང་གིས་རང་བཙན་རྒྱབ་སྐྱོར་བྱེད་མཁན་རྣམས་ཀྱིས་རང་གི་རྩ་དོན་བསྒྲུབ་ཕྱོགས་དེ་བོད་མི་དམངས་ལ་གསལ་བཤད་བྱེད་རོགས་ཞེས་ཡོངས་བསྒྲགས་སྐུལ་མ་མཛད་ཡོད།

ད་དུང་། དབུ་མའི་ལམ་དེ་དོན་དངོས་ཐོག་ལག་བསྟར་བྱེད་ནུས་པའི་ཐབས་ལམ་རང་བཙན་ལ་བརྟེན་ཡོད་པ་རེད། དེ་མིན་མཐའ་གཉིས་ལ་མ་ལྷུང་བའི་”དབུས་”ཤིག་གང་ཡང་མེད། དབུ་མའི་ལམ་གྱི་མཚན་ཉིད་ཉིད་ཀྱང་རང་བཙན་ལ་བརྟེན་ཡོད་སྟབས་འགལ་བ་གང་ཡང་མེད།

དྲི་བ་༦། ༧གོང་ས་མཆོག་གི་བཀའ་དགོངས་རེད་བསམས་ཏེ་རང་སྲིད་རང་སྐྱོང་ལ་རྒྱབ་སྐྱོར་བྱེད་མཁན་གྱི་བོད་རིགས་ཕར་ཕུད་གཞན་རྒྱ་ནག་གི་ཆ་ཤས་བྱ་རྒྱུའི་འདོད་པ་ཡོད་མཁན་ག་ཚོད་ཡོད་རེད།

ལན། ༧གོང་ས་མཆོག་གིས་ལོ་ངོ་བཅུ་ཕྲག་མང་པོའི་རིང་ཡོངས་གྲགས་ཐོག་བོད་རང་བཙན་ལ་རྒྱབ་སྐྱོར་གནང་ཡོད། དེས་ན་དེ་སྔོན་བོད་རིགས་ག་ཚོད་ནས་རྒྱ་ནག་འོག་སྡོད་རྒྱུའམ་དམར་པོའི་གཞུང་དང་མཉམ་མཐུན་བྱེད་རྒྱུའི་རྒྱབ་སྐྱོར་བྱས་ཡོད། གལ་སྲིད་རྒྱུ་མཚན་གང་འདྲ་ཞིག་ལ་བརྟེན་ནས་༧གོང་ས་མཆོག་གིས་སྔར་ལོ་ངོ་བཅུ་ཕྲག་རིང་རྒྱབ་སྐྱོར་བྱས་པའི་རང་བཙན་ལ་ཕྱིར་ལོག་བྱས་ཚེ་བོད་མི་ག་ཚོད་ཙམ་ཞིག་གིས་ད་དུང་རྒྱ་ནག་གི་ཆ་ཤས་བྱས་ནས་བསྡད་རྒྱུར་རྒྱབ་སྐྱོར་བྱེད་ཀྱི་རེད། དེར་བསམ་བློ་ཞིག་གཏོང་དང།

དྲི་བ་༧། དབུ་མའི་ལམ་དེ་མང་མོས་འོས་བསྡུའི་ལམ་ནས་གཏན་ལ་ཕབ་པ་ཞིག་མ་རེད་དམ།

ལན། དེ་འདྲ་མ་རེད། འོན་ཀྱང་དེ་འདྲ་ཡིན་པའི་དབང་དུ་བཏང་ནའང་མང་གཙོའི་ལམ་ནས་གཏན་འབེབས་བྱས་པའི་སྲིད་བྱུས་གང་འདྲ་ཞིག་ཡིན་རུང་དེ་ནི་ཕྱིས་སུ་གྲོས་བསྡུར་བྱེད་པ་དང་འགྱུར་བ་བཏང་ཆོག དེ་ནི་དམངས་གཙོ་རེད།

༡༩༩༥ ལོར་འཆར་གཞི་བཏོན་ནས་མང་མོས་འོས་བསྡུ་ཞིག་བྱས་ཡོད། དེའི་སྐབས་ཀྱི་ཐོག་མའི་བསམ་འཆར་ (བོད་ནང་དུ་དམ་དྲག་ཆེ་བའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་བཙན་བྱོལ་ནང་གི་བོད་མི་ཤས་ཆེ་བ་)ལ། མང་ཆེ་བ་ཞིག་གིས་མང་མོས་འོས་བསྡུ་ལ་ཆ་ཤས་ལེན་རྒྱུར་དགག་བྱ་བྱས་ཡོད། གང་ཡིན་ཟེར་ན། ཁོང་ཚོས་རང་བཙན་ལ་འོས་འཕེན་བྱེད་པ་དང་༧གོང་ས་མཆོག་ལ་རྒྱབ་འགལ་བྱེད་པ་གཉིས་ཀྱི་བར་རམ། ཡང་ན་དབུ་མའི་ལམ་ལ་འོས་འཕེན་དང་དེ་དུས་ཀྱི་རང་བཙན་རྩ་དོན་དམ་པ་དེ་འདོར་བ་གཉིས་ཀྱི་བར་འགལ་ཟླ་ཡོད་པའི་ཚོར་སྣང་བྱུང་ཡོད་པ་རེད། གཞུང་འབྲེལ་གྱི་ཐོག་ནས་རྣམ་པ་དེ་ནི་བཙན་བྱོལ་བོད་མི་བརྒྱ་ཆ་ ༦༤ ཡིས་མང་མོས་འོས་བསྡུའི་དགོས་པ་མེད་པར་བསྒྲགས་པ་དེ་༧གོང་ས་མཆོག་གིས་ཅི་གསུངས་ལ་རྒྱབ་སྐྱོར་ཞུ་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཚུལ་དུ་འགྲེལ་བརྗོད་བྱས་པ་རེད། དེར་བརྟེན་མང་མོས་འོས་བསྡུ་དེ་ནམ་ཡང་བྱས་མེད་པ་རེད།

དེ་རྗེས་༡༩༩༧་ལོར་བཙན་བྱོལ་བོད་མིའི་སྤྱི་འཐུས་ལྷན་ཚོགས་ནས་གྲོས་ཆོད་ཨང་༡༢།༤།༩༧།༤༦ཅེས་གཏན་འབེབས་ཀྱིས་སྤྱི་ནོར་༧གོང་ས་སྐྱབས་མགོན་ཆེན་པོ་མཆོག་གིས་ཐག་གཅོད་གང་གནང་བ་དེར་མུ་མཐུད་ཁས་ལེན་ཞུ་རྒྱུ་ཞེས་ཐག་གཅོད་གནང་བ་རེད། ༢༠༡༡་ལོར་༧གོང་ས་མཆོག་ཆབ་སྲིད་ཀྱི་ཐུགས་འགན་ནས་བགྲེས་ཡོལ་ཕེབས་པ་དང་ཆབ་སྲིད་སྐུ་དབང་ཡོངས་རྫོགས་རྩིས་སྤྲོད་གནང་།

མཐའ་དོན་ཆ་ཙམ་གྱི་དབུ་མའི་ལམ་དེ་དབུ་མའི་ལམ་དང་རྒྱང་ཐག་ཧ་ཅང་རིང་པོར་གྱེས་ཡོད་སྟབས། མཐའ་ན་འབྲེལ་བ་ཧ་ཅང་ཕྲ་བོ་འདི་འདྲའང་བསྐྱར་བཟོ་བྱེད་མི་ཐུབ་པའི་ངོ་བོར་གས་ཆག་ཏུ་གྱུར་ཟིན་པ་རེད།

དྲི་བ་༨། རང་བཙན་ལ་རྒྱབ་སྐྱོར་བྱེད་པ་དེ་དབུ་མའི་ལམ་ལ་གྲུབ་འབྲས་མེད་པ་ལྟར་ཉེས་འཛུགས་བྱེད་པ་མ་རེད་དམ།

ལན། དེ་རྩ་བ་ནས་མ་རེད། ལོ་ངོ་བཅོ་ལྔ་ལྷག་གི་དབུ་མའི་ལམ་གྱི་སྲིད་བྱུས་ཀྱི་བཀའ་དྲིན་ལ་བརྟེན་བོད་མི་ཚོས་ད་ལྟ་ཁ་གཅིག་གྲགས་ཀྱིས་ང་ཚོས་འབད་བརྩོན་བྱས་པ་ཡིན་ཞེས་བཤད་ཆོག།རྒྱལ་སྤྱིའི་ཁྲིམས་ལུགས་ནང་། རང་ཐག་རང་བཅོད་ཀྱི་བདག་དབང་གི་ཁྲོད་དུ། རང་སྲིད་རང་སྐྱོང་རྩོད་མཁན་རྣམས་ལ་སྐྱོན་གང་ཡང་མེད་རུང་གལ་སྲིད་རང་སྲིད་རང་སྐྱོང་མ་འགྲུབ་ན་རང་བཙན་གྱི་ལམ་དུའང་འགྲོ་ཆོག་པ་དེའང་འདུས་ཡོད། ལོ་ངོ་ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔ་ཙམ་གྱི་དབུ་མའི་ལམ་དེས་བོད་མི་ཚོར་ཁོང་ཚོས་ངོས་ནས་གང་ཐུབ་བྱས་པ་ཡིན་པ་ར་སྤྲོད་བྱས་བཅུག་ཡོད་པ་དང་། དེས་སླར་ཡང་རང་བཙན་རྩོད་པའི་དགོས་འདུན་གསར་པ་འདོན་རྒྱུའི་འོས་བབ་སྤྲད་ཡོད།

དྲི་བ་༩། ཡང་སྐབས་རེ་དཀྲོག་གཏམ་ཞིག་ལ་རྒྱ་ནག་དང་གྲོས་མོལ་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་གྲུབ་འབྲས་སོན་ལ་ཉེ་བ་དཔེར་ན། ༧གོང་ས་མཆོག་བོད་ལ་ཕྱིར་ཕེབས་སྲིད་པ་ལྟ་བུ་གོ་ཐོས་བྱུང་། གལ་སྲིད་རང་བཙན་རྩོད་ན་དེར་གནོད་ཀྱི་མ་རེད་དམ།

ལན། རྒྱ་ནག་གིས་ ༡༩༧༩ ལོ་ནས་བཟུང་དེ་ལྟ་བུའི་ཁས་ལེན་ལན་མང་ཙམ་བྱས་ཡོད། དེ་ནི་རྒྱ་ནག་གི་ངོས་ནས་ཕྱིར་འགྱངས་བྱེད་པའི་རང་དོན་ཁོག་བཅུག་གི་སྲིད་བྱུས་ཤིག་རེད། ཐབས་བྱུས་དེར་རྒྱ་སྐད་ཐོག་ཐོའོ་ཡེན་ཊང་ཚི་(拖延政策) ཞེས་བརྗོད། དེས་བོད་པའི་ལས་འགུལ་དེ་དུམ་བུར་གཏོང་བ་དང་བོད་མི་ཚོ་མགོ་འཐོམ་འཇུག་པའི་ནུས་པ་འཕར་མ་ཞིག་ཡོད། ང་ཚོ་བོད་མི་ཚོ་ནི་ཐབས་བྱུས་དེ་ག་རང་གི་འོག་ཐེངས་ག་ཚོད་ཙམ་མགོ་འཁོར་ནས་ལུས་ཀྱི་རེད།

མཐའ་ན་དཀྲོག་གཏམ་དེ་ཚོར་བདེན་པ་ཡོད་(ལོ་ངོ་སོ་ལྔའི་ནང་གང་ཡང་བྱུང་མེད་)པའི་དབང་དུ་བཏང་ནའང་། རྒྱ་ནག་ལ་དེ་དག་མ་བྱེད་ཀ་མེད་བཟོ་བ་ནི་ཤུགས་ཆེ་བའི་རང་བཙན་གྱི་ལས་འགུལ་ཞིག་གི་ཉེན་བརྡ་གཏོང་བ་དེ་རེད།

དྲི་བ་༡༠། རང་བཙན་རྩོད་རྒྱུ་དེས་རྒྱ་གར་དང་རང་དབང་ལུང་པ་གཞན་ཁག་གི་འབྲེལ་བ་ལ་ཕོག་ཐུག་གཏོང་གི་མ་རེད་དམ།

ལན། རང་བཙན་དེ་བོད་མིའི་སྒྲིག་འཛུགས་ཀྱི་སྲིད་བྱུས་ཡིན་པའི་སྐབས་སུ་བོད་མི་དང་བོད་གཞུང་གི་ངོས་ནས་རྒྱ་གར་དང་འབྲེལ་བ་ཡག་པོ་ཡོད། ད་ལྟ་རྒྱ་གར་ནས་རྒྱ་ནག་དེ་རྒྱལ་ཁབ་ཀྱི་བདེ་འཇགས་ལ་ཉེན་ཚབས་ཆེ་བའི་རྒྱལ་ཁབ་ཨང་དང་པོ་དེ་ཡིན་པ་ངོས་འཛིན་བྱེད་ཀྱིན་ཡོད་ཙང་། ཆ་ཙམ་གྱི་དབུ་མའི་ལམ་གྱི་འོག་རྒྱ་ནག་གུང་ཁྲན་ཏང་དང་། དེ་བཞིན་རྒྱ་ནག་གིས་བོད་ནང་ཚད་བཀག་མེད་པའི་དམག་ཤུགས་ཅན་དུ་བསྒྱུར་པའི་ཐོབ་ཐང་ལ་འཐམས་རྒྱུ་ལས། སླར་ཡང་བོད་འདི་བར་གནས་རྒྱལ་ཁབ་ཀྱི་ཚུལ་དུ་གནས་ཐུབ་པའི་གོ་སྐབས་གསར་པ་དང་བསྟུན་ནས་བོད་རིགས་ཚོས་འཚེ་མེད་ཞི་བའི་ལམ་ནས་རང་བཙན་རྩོད་རྒྱུ་དེ་ལ་ཁེ་ཕན་ཧ་ཅང་མང་བ་ཡོད། དོན་དངོས་ཐོག་རྒྱ་གར་ལ་དོ་ཕོག་གཏོང་བའི་ཉེན་ཁ་ཅན་དེ་ནི་ཆ་ཙམ་གྱི་དབུ་མའི་ལམ་རེད།

རང་དབང་ཅན་གྱི་རྒྱལ་ཁབ་གཞན་ལ་ཆ་མཚོན་ན། ང་ཚོས་གསལ་པོར་ཤེས་དགོས་པ་ཞིག་ནི་ཕྱིའི་རྒྱལ་ཁབ་ཀྱི་རོགས་སྐྱོར་ལ་ཚད་བཀག་ཡོད་པ་དེ་ཡིན། གང་ལགས་ཤེ་ན། གང་ལྟར་ཡིན་རུང་གཞན་སུ་ཞིག་གིས་ཀྱང་བོད་འདི་དངུལ་གྱི་སྡེར་མའི་ནང་བཞག་སྟེ་བསྐྱལ་ཡོང་གི་མ་རེད། རང་བཙན་གྱི་ལངས་ཕྱོགས་ལ་བསྒྱུར་པ་དང་བསྟུན་ནས་ནུབ་ཕྱོགས་པས་བོད་ལ་གཏིང་ཟབ་པའི་ཤ་ཞེན་ཡོད་པའི་དབང་གིས་ནུབ་ཕྱོགས་ཀྱིས་བོད་ཀྱི་འགྲོ་བ་མིའི་ཐོབ་ཐང་དང་སྐྱབས་བཅོལ་སོགས་ལ་རྒྱབ་སྐྱོར་མུ་མཐུད་བྱེད་ངེས་རེད། ཕྱི་རྒྱལ་གྱི་ཆབ་སྲིད་པ་ཁ་ཤས་ཆབ་སྲིད་དང་འབྲེལ་བའི་ཐོག་འབྲེལ་བ་བྱེད་རྒྱུར་དཀའ་ངལ་ཡོང་སྲིད་མོད། གཞན་རྣམས་ཀྱིས་ནི་རང་རང་སོ་སོའི་ལྟ་བ་ལངས་ཕྱོགས་མུ་མཐུད་འཛིན་ངེས་རེད། འགའ་ཞིག་ལ་མཚོན་ན། ད་ལྟ་བོད་རིགས་ཚོ་ནི་ནུབ་ཕྱོགས་དང་ཨེ་ཤེ་ཡའི་ལུང་པ་གཞན་ཚོར་ཉེན་ཁ་ཆེ་རུ་འགྲོ་བཞིན་ཡོད་པའི་རྒྱ་ནག་གཞུང་གི་ཁ་གཏད་དུ་ལངས་ཡོད་སྟབས། རང་རང་གི་ཁེ་ཕན་གྱི་མཐུན་ཕྱོགས་སུ་གྱུར་པའི་ཐག་གཅོད་གནང་གི་རེད།

དྲི་བ་༡༡། རང་སྲིད་རང་སྐྱོང་དེ་དངོས་ཡོད་དང་མཐུན་པའི་ཐབས་ལམ་ཞིག་མ་རེད་དམ།

ལན། ཐོག་མར་ཆ་ཙམ་གྱི་དབུ་མའི་ལམ་དེས་རང་སྲིད་རང་སྐྱོང་ཙམ་ཡང་རྩོད་ཀྱི་ཡོད་པ་མ་རེད། དེས་མ་འོངས་པར་དམར་ཤོག་གཞུང་གི་དབང་བསྒྱུར་འོག་གི་བོད་དུ་གཞུང་ཞབས་ཁྲོད་བོད་རིགས་མང་ཙམ་ཡོད་ཐབས་བྱེད་ཅིང་། དེ་ནི་དཔེར་ན་གོ་གནས་མཐོ་རིམ་ལ་ཏང་གི་གཡོག་པོ་དཔེར་ན་རག་སྡིས་དང་། ལེགས་མཆོག པདྨ་ཆོས་གླིང་མང་དུ་གཏོང་རྒྱུ་ཙམ་ཞིག་རེད།

གཉིས་པ། རྒྱ་ནག་གཞུང་གི་དངོས་ཡོད་གནས་ཚུལ་ལ་གཞིགས་ན་རང་སྲིད་རང་སྐྱོང་ཟེར་བ་དེ་ཐོབ་ཐབས་མེད་པའི་རེ་བ་ཞིག་རེད། གལ་སྲིད་རང་བཙན་དེ་བརྒྱ་ཆ་༩༠་ཐམ་པ་རག་ཐབ་མེད་པ་ཞིག་ཡིན་ན་རང་སྲིད་རང་སྐྱོང་དེ་བརྒྱ་ཆ་༡༠༠་ཐམ་པ་རག་ཐབས་མེད་པ་ཞིག་རེད། དོན་དངོས་ཐོག་ཞུས་ན། རྒྱ་ནག་ངོས་ནས་དོན་སྙིང་མེད་པའི་ཆ་ཙམ་གྱི་དབུ་མའི་ལམ་དེ་ལའང་ངོས་ལེན་མི་བྱེད། རྒྱ་ནག་གཞུང་ངོས་ནས་འདུམ་སྒྲིག་བྱེད་རྒྱུའི་འདོད་པ་གང་ཡང་མེད་པ་དང་། ཆ་ཙམ་གྱི་དབུ་མའི་ལམ་གྱི་སྒྲོམ་གཞི་དེ་རྒྱ་ནག་ངོས་ནས་འདུམ་སྒྲིག་བྱེད་རྒྱུར་རག་ལས་ཡོད། དབང་ཆ་ཆ་ཚང་རྒྱ་ནག་ལ་ཕུལ་ཡོད་ལ། བོད་ཀྱི་ཕྱོགས་ནི་དུས་རྟག་ཏུ་སྒུག་སྡོད་རྒྱུ་ལས་གང་ཡང་མེད། བཤད་སྲོལ་ལ་ཞབས་བྲོ་ཊེང་གོ་(Tango)རྒྱག་པར་མི་གཉིས་དགོས་ཞེས་པ་ལྟར་ཆ་ཙམ་གྱི་དབུ་མའི་ལམ་དེས་བོད་མི་རྣམས་ནི་ཟླ་བོ་མེད་པར་ཁེར་རྐྱང་དུ་བསྐྱུར་ཡོད།

དྲི་བ་༡༢། རང་སྲིད་རང་སྐྱོང་དེ་ཆོལ་ཁ་གསུམ་གྱི་ཆིག་སྒྲིལ་འགན་ལེན་བྱེད་པའི་ཐབས་ལམ་ཉག་གཅིག་དེ་མ་རེད་དམ།

ལན། ཐོག་མར་རྒྱ་ནག་གཞུང་གི་ངོས་ནས་བོད་རིགས་ཡོད་དོ་ཅོག་རང་སྲིད་རང་སྐྱོང་གཅིག་གི་འོག་ལ་འཇོག་རྒྱུར་ཡིད་བརྟན་འཕེར་བའི་རྒྱུ་མཚན་གཅིག་ཀྱང་མེད། དོན་དངོས་ཐོག་པེ་ཅིང་ནས་འདི་ལ་ཡང་ནས་ཡང་དུ་དགག་བྱ་བྱས་ཡོད། དེར་བརྟེན་ཆ་ཙམ་གྱི་དབུ་མའི་ལམ་འདི་ནི་པེ་ཅིང་གི་ཀུན་སློང་ཡག་པོ་ལ་རག་ལས་ཡོད་སྟབས་འདིས་ནམ་ཡང་ཆོལ་ཁ་ཆིག་སྒྲིལ་སྤྲོད་མི་ཐུབ།

གཉིས་པ། རང་བཙན་གྱི་ཁྲིམས་མཐུན་གནས་བབ་དེ་ནི་རྒྱལ་སྤྱིའི་ཁྲིམས་ལུགས་འོག་ཏུ་བོད་མི་དམངས་ཀྱི་རང་ཐག་རང་གཅོད་ཀྱི་ཐོབ་ཐང་གཞི་རྩ་བཅོལ་ཡོད། རང་ཐག་རང་གཅོད་ནི་མི་དམངས་ཀྱིས་བདག་ཏུ་བཟུང་བའི་ཐོབ་ཐང་ཞིག་ཡིན་པ་ལས་ས་ཁོངས་ཀྱི་ཐོབ་ཐང་ཞིག་མ་རེད། མཐའ་ན་རྒྱ་ནག་གིས་ཀྱང་ཆོལ་ཁ་གསུམ་པོ་ཆ་ཚང་(བོད་རིགས་ལྗོངས། ཁུལ། རྫོང་བཅས)བོད་རིགས་ཡིན་པ་དེ་ཁས་ལེན་བྱེད་ཀྱི་ཡོད། དེར་བརྟེན་རྒྱ་ནག་གིས་ཀྱང་ས་ཁོངས་དེ་ཚོ་བོད་རིགས་ཡིན་པ་ཁས་ལེན། བོད་རིགས་ཡོད་དོ་ཅོག་ཐམས་ཅད་ལ་རང་བཙན་གྱི་དགོས་འདུན་འདོན་པའི་ཐོབ་ཐང་ཡོད། རང་བཙན་གྱི་བོད་དེ་ཆོལ་ཁ་གསུམ་ཡོངས་ལ་ཁྱབ་ཐུབ་པ་ཡིན།

དྲི་བ་༡༣། དྲག་པོའི་ཐབས་ལམ་མ་བརྟེན་པར་རང་བཙན་ལེན་རྒྱུ་ནི་ཡོང་མི་སྲིད་པ་ཞིག་མ་རེད་དམ།

ལན། བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་གྷན་དྷིས་དབུ་འཁྲིད་པའི་རྒྱ་གར་རང་བཙན་ལས་འགུལ་དེས་ར་སྤྲོད་བྱ་ཐུབ། ལི་ཐུ་ཝེ་ནི་ཡཱ་ཡིས་ཨུ་རུ་སུ་སྤྱི་མཐུན་རྒྱལ་ཁབ་འོག་ནས་ཞི་བའི་རང་བཙན་རྩོད་ལེན་བྱས་པ་དེ་ནི་འབུར་དུ་ཐོན་པའི་དཔེ་མཚོན་གཞན་ཞིག་རེད། དངོས་ཡོད་བྱས་ན། ཉེ་ཆར་འཚེ་མེད་ཞི་བའི་ངོ་རྒོལ་ལས་འགུལ་ཐོག་དཔྱད་ཞིབ་བྱས་པ་ཞིག་ནང་བསྟན་པ་ལྟར་ན། ཞི་བའི་ཐབས་ལམ་ནི་རང་གི་དམིགས་ཡུལ་འགྲུབ་རྒྱུར་ལམ་ལྷོང་ཆེ་བ་ཡོད་དང་། མཐའ་ན་སྲིད་དབང་སྒེར་གཅོད་པའི་འོག་ཏུའང་དེ་འདྲ་ཡིན་པ་བསྟན་ཡོད། །

དྲི་བ། ༡༤ གལ་སྲིད་ངས་རང་བཙན་ལ་རྒྱབ་སྐྱོར་བྱས་ཚེ་ངས་ཞུ་གཏུགས་དེ་རྒྱལ་སྤྱིའི་སྤྱི་ཚོགས་དང་རྒྱ་ནག་ལ་བྱེད་དགོས་པ་མ་ཡིན་ནམ། ངའི་ངོས་ནས་བཙན་བྱོལ་བོད་མིའི་སྒྲིག་འཛུགས་དེ་ཆ་ཙམ་གྱི་དབུ་མའི་ལམ་རྩོད་བཅུག་ནས་བཞག་ན་མ་རེད་དམ།

ལན། མ་རེད། བོད་མི་ཡོངས་ལ་བོད་ཀྱི་དམངས་གཙོའི་ནང་ཆ་ཤས་ལེན་རྒྱུའི་བདག་དབང་དང་འགན་ཡོད། དེ་ནི་ང་ཚོས་འོས་འདེམས་བྱས་པའི་འཐུས་མི་ཚོར་ཞུ་སྐུལ་བྱེད་པ་དང་རང་རང་སོ་སོའི་རྣམ་དཔྱོད་དང་བསྟུན་འོས་འཕེན་རྒྱུ་དེ་རེད། དམངས་གཙོའི་དོན་གནད་གཙོ་བོ་དེ་གཞུང་གིས་མི་དམངས་ཚོའི་རེ་འདུན་མཚོན་ཐུབ་པ་དང་བོད་རིགས་ཚོར་གཞུང་གི་སྲིད་བྱུས་ལ་འགྱུར་བ་གཏོང་རྒྱུའི་འགན་དང་བདག་དབང་ཡོད་པ་རེད།

༧གོང་ས་མཆོག་གི་ཕུགས་རྒྱང་རིང་པོའི་དགོངས་བཞེད་ཀྱི་བཀའ་དྲིན་ལ་བརྟེན་ནས་བཙན་བྱོལ་བོད་མིའི་གྲངས་འབོར་དེ་མང་པོ་མེད་ནའང་ང་ཚོ་ནི་སྟོབས་ཆེ་ཞིང་ཧུར་བརྩོན་ཅན། སེམས་ཤུགས་ཆེ་བའི་སྤྱི་ཚོགས་ཤིག་ཡིན། ང་ཚོས་ངེས་པར་དུ་མཉམ་མཐུན་གྱི་ངང་ནས་བོད་དང་བོད་མིའི་དོན་དུ་ཐབས་ལམ་དང་དམིགས་ཡུལ་ཡག་ཤོས་དེ་མཉམ་རུབ་ཀྱིས་ཐག་གཅོད་པའི་བྱ་བ་དེ་སྒྲུབ་དགོས།

དྲི་བ། ༡༥ རེད། དེ་འདྲ་ཡིན་ན་ད་ང་ཚོས་སྔར་དང་མི་འདྲ་བ་ཞིག་ཅི་ལྟར་བྱེད་དགོས།

ལན། བོད་རང་བཙན་གྱི་ལས་འགུལ་ལ་ནུས་ཤུགས་གསར་པ་ཞིག་འདྲེན་པའི་བདེན་པའི་གནས་ཚུལ་བཞི་ཡོད། དེ་རྣམས་ནི།

དང་པོ། གནའ་སྔ་མོའི་བོད་ཀྱི་རྒྱལ་ཁབ་དེ་ནི་སྤོབས་པ་དང་། སྟོབས་ཤུགས། བཟོད་སྲན་བྱེད་ཐུབ་པའི་རྒྱལ་ཁབ་ཅིག་ཡིན། ༢༠༠༨ ལོའི་ཞི་རྒོལ་དང་རང་ལུས་མེར་སྲེག་གི་གི་རྗེས་འབྲེལ་དུ་བོད་ནང་ཡོད་པའི་བོད་རིགས་རྣམས་ནི་སྔར་བྱུང་མ་མྱོང་བའི་རྡོག་རྩ་གཅིག་སྒྲིལ་དང་ཆོད་སེམས་བརྟན་པོ་ཡོད།

གཉིས་པ། ནང་པ་ཞིག་ཡིན་པའི་ངོས་ནས་ང་ཚོས་མི་རྟག་པ་ཁས་ལེན་གྱི་ཡོད། རླབས་ཆེ་བའི་དབང་ཤུགས་ཚང་ལ་འཕེལ་འགྲིབ་ཡོད་པ་དང་། རྒྱལ་པོ་དང་གོང་མ་ཚང་མའང་མཐར་འཇིག་པ་དེ་ང་ཚོས་ངོས་ལེན་བྱེད་ཀྱི་ཡོད། རེ་བ་ཁྱོན་ནས་མེད་པའི་བཙན་འཛུལ་འོག་གི་རྒྱལ་ཁབ་ལི་ཐུ་ཝེ་ནི་ཡ་དང་ཤར་ཏི་མོར་ལྟ་བུར་ཡང་རེ་བ་མེད་པ་ལྟ་བུའི་བཙན་འཛུལ་གྱི་འོག་ནས་རང་དབང་ཐོབ་ཡོད། བོད་ཀྱི་གནས་ཚུལ་ཡང་གཅིག་མཚུངས་རེད།

གསུམ་པ། རྒྱ་ནག་གི་གས་ཆག་ལ་འགྲོ་བཞིན་པའི་ཆབ་སྲིད་དང་། ཉེན་ཚབས་ཆེ་བའི་ལྐོག་ཟ་རུལ་ཟུལ། ཁོར་ཡུག་གཏོར་ཤིག མི་རིགས་རྙོག་ཁྲ། དྲག་པོའི་མི་རིགས་རིང་ལུགས། ཡུན་གནས་མི་ཐུབ་པའི་དཔལ་འབྱོར་ལམ་ལུགས་བཅས་རྒྱ་ནག་དེ་ངེས་པར་དུ་འཐོར་རྒྱུ་ཡིན་པ་གཏན་འཁེལ་བ་རེད། དེ་ནི་བོད་ཀྱི་བདག་བཟུང་བྱེད་དགོས་པའི་དུས་ཞིག་ཡིན་ལ་ལི་ཐུ་ཝེ་ནི་ཡའི་དཔེ་མཚོན་དེ་བླངས་ནས་རང་དབང་ལེན་དགོས་པའི་དུས་ཤིག་ཡིན།

བཞི་པ། བོད་རིགས་ཚོས་ངེས་པར་དུ་དུས་ཚོད་དེར་གྲ་སྒྲིག་བྱེད་དགོས་པ་དང་དུས་ཚོད་དེ་མགྱོགས་མྱུར་བསྐྲུན་ཐུབ་པ་ཞིག་བྱེད་དགོས། ང་ཚོས་ངེས་པར་དུ་ནང་ཁུལ་གྱི་སྟོབས་ཤུགས་ཀྱི་གོང་བུ་ཆེ་རུ་གཏོང་དགོས་པ་དང། རང་བཙན་བདེན་པ་ར་སྤྲོད་ཀྱི་་རྨང་གཞིའི་ལས་འགུལ་རྣམས་གྲ་སྒྲིག་བྱེད་དགོས་པ་དང། གྲངས་ལས་འདས་པའི་བཙན་འོག་རྒྱལ་ཁབ་མང་པོས་རང་དབང་ཐོབ་པ་ལྟར་ང་ཚོས་ངོས་ནས་ཀྱང་ཞུམ་པ་མེད་པ་དང་ཞི་བའི་ལམ་ནས་རྒྱ་ནག་གཞུང་ལ་ཁ་གཏད་གཅོག་དགོས།

རང་བཙན་ནི་བོད་མི་ཚོའི་ཐོབ་ཐང་ཡིན་ལ། རང་བཙན་ཁོ་ནས་མ་འོངས་བོད་ཀྱི་མདུན་ལམ་བསྐྲུན་ཐུབ་པ་དེ་ང་ཚོ་བོད་མི་ཚོས་སྙིང་ཁོང་རུས་པའི་གཏིང་ནས་ཤེས་ཀྱི་ཡོད། རང་བཙན་གྱི་བདེན་དོན་ཆེད་རྒྱབ་སྐྱོར་བྱ་རྒྱུའི་དུས་ཚོད་ནི་ད་ལྟ་ཡིན།

MEDIA ADVISORY

> Download PDF

Four Nobel Peace Laureates boycott Nobel Peace Summit responding to South Africa’s decision to bar the Dalai Lama. Tibetan National Congress, a political party has a global campaign urging Laureates to boycott or relocate the summit venue

23rd September, 2014

In a growing reaction against South Africa’s decision to bar His Holiness the Dalai Lama from the upcoming 14th World Summit of Nobel Peace Laureates, scheduled to be held October 13-15 in Cape Town, four Nobel Peace Laureates (Jody Williams, Shirin Ebadi, Leymah Gbowee and the International Campaign to Ban Landmines) have declared that they will boycott the event in response.

The Tibetan National Congress (TNC), an independent Tibetan political party, had launched a global campaign urging the Nobel Laureates to either boycott or relocate the summit to a venue more compatible with the Nobel Peace Prize’s ideals of open and inclusive dialogue, unless the South African government reverses its decision to bar the Dalai Lama.

The South African government, acting under pressure from the People’s Republic of China, has refused to issue a visa to the Dalai Lama to allow him to attend. Fourteen Nobel Peace laureates have issued a letter to South African president Jacob Zuma stating their deep concern over this action. The Mayor of Cape Town, Patricia de Lille, wrote that the visa was denied “due to sensitivities related to the Chinese government,” and called her government “Disingenuous on the Dalai Lama visa issue”.

TNC is leading a global campaign urging the Nobel Peace laureates invited to this summit to take a unified stand to forego attendance unless His Holiness the Dalai Lama is permitted to attend. Petition / posters, translated into 12 different languages, has over 7000 signers including renowned Chinese dissidents Hu Jia and Wen Yunchao; Vietnamese dissident Professor Đoàn Viết Hoạt; writers Tsering Woeser, Paola Maugeri; Members of Parliament Elisabeth Naucler (Finland), Brigitta Jónsdóttir (Iceland), Senator André Gattolin (France), Cheri DiNovo, Peggy Nash, Bernard Trottier (Canada); prominent international lawyers Teng Biao, Alan Cantos, José Elías Esteve; numerous leading Bollywood actors; and famed musicians Franco Battiato, Freddy Lim among others

“We call for the World Summit of Nobel Peace Laureates to be relocated to a more appropriate venue, because the world needs this summit and no authoritarian government should be allowed to control it by censoring which voices gets heard,” said Jigme Ugen, the President of TNC. “His Holiness the Dalai Lama is recognized internationally as a leading proponent of peace and interfaith dialogue; this summit needs his voice. We also believe that the summit will be irreparably tainted by accepting and implicitly endorsing the bullying tactics of the Chinese government, the only regime in the world currently imprisoning a Nobel Peace laureate.”

“In order to preserve the reputation of the Nobel Peace Laureates summit, and in order to ensure that the essential message of His Holiness the Dalai Lama is included, the only credible solution is to hold the summit in a country whose government will stand for the principles of freedom and openness,” said Ugen. “That is why, unless South Africa reverses its decision to bar the Dalai Lama, the summit must be held elsewhere.”

MEDIA CONTACTS
English: Jigme Ugen +1 (612) 812-5846, jigmeugen@gmail.com (Minnesota, USA)
Tibetan: Ganzey Tshering +1 (781) 502-8423, ganzeyt@gmail.com (Boston, USA)
French: Tenam +33 (0)6 33 69 90 99, tenams@gmail.com (Paris, France)

24th September 2014

Dear Mr Jigme Ugen

My name is David Steward and I am the Executive Director of the FW de Klerk Foundation in Cape Town, South Africa. I am also a member of the Local Organising Committee which has been making arrangements for the forthcoming 14th World Summit of Nobel Peace Laureates in Cape Town from 13-15 October

We are all angered and dismayed by the failure, once again, of the South African Government to issue a visa to His Holiness, the Dalai Lama, to attend the Summit.

With the deepest respect, your campaign to boycott the Summit is not the best way to show your disapproval. It may lead to the cancellation of the Summit – which will have a number of very negative unintended consequences:

• The cancellation of the Summit would delight the South African Government. It does not want such an important event to be hosted in Cape Town – because Cape Town has a city government that is controlled by the opposition Democratic Alliance party. (The City did not want national politics to play any role and invited President Zuma or Deputy President Ramaphosa to deliver the keynote opening address);
• It means that the Government would not have to face criticism by NPLs during the Summit over its decision not to grant HH, the Dalai Lama a visa;
• The Chinese Government would also be very happy. It does not like the Nobel Peace Prize process and would welcome anything that disrupts annual summits;
• The South African NPLs – Archbishop Tutu and FW de Klerk – as well as the Nelson Mandela Foundation and the Albert Luthuli Foundation – would be very disappointed – as you will note are aware from the attached impassioned plea that they sent to NPLs on 22 September.
• The man victim of the boycott would be the City of Cape Town – which has already – in good faith – spent a great deal of money on preparations for the Summit.
• Many others – including 200 students who have already paid for their airfares – would be deeply disappointed – and seriously out of pocket.
• South Africans would be deprived of the opportunity of celebrating the 20th anniversary of our new non-racial constitutional democracy in the presence of, and in solidarity with, Nobel Peace Laureates.
• Africa would miss its chance of hosting an NPL Summit – something that is unlikely to happen again for the foreseeable future.

Under all of these circumstances we would like to urge you to reconsider your boycott campaign. Please ask NPLs to go to Cape Town to protest against the visa decision and to support South Africa’s non-racial constitutional democracy. We also wish to point out that as far as we can ascertain HH the Dalai Lama has not called for such a boycott and is maintaining a neutral position on this question.

Please do not punish those who support real peace in South Africa and the world – and do not reward the SA Government for once again refusing to grant a visa to HH the Dalai Lama.

With best wishes

Dave Steward

* * *

TNC’S RESPONSE, 25 SEPTEMBER 2014

Dave Steward,
Executive Director and Trustee,
FW de Klerk Foundation,
Cape Town, South Africa

25th September 2014

Respected Mr. Steward,

On behalf of the Tibetan National Congress (TNC), thank you for your letter. TNC strongly believes in the value of the World Summit of Nobel Laureates, and our campaign aims to protect the principles represented by the Nobel Peace Prize from forces of authoritarianism and censorship. These Nobel principles are fatally undermined if the Summit acquiesces to the government of South Africa’s craven decision to bar His Holiness the Dalai Lama at the direction of the People’s Republic of China.

TNC is not seeking a total boycott of the Summit. Far from it; if the South African government does not reverse its decision to bar the Dalai Lama, then we are calling for the Summit to be relocated to another country. There are more appropriate venues that would allow the Summit to avoid the irreparable taint of accepting censorship by the Chinese government, the only regime in the world imprisoning a Nobel Peace laureate. We are only calling for a boycott by Nobel laureates if the Summit acquiesces to this censorship, but it is our hope that this can be fully avoided.

TNC believes that the relocation of the Summit, and its successful convening elsewhere, would be a victory for the Summit and Nobel laureates in demonstrating that Beijing and its allies cannot dictate the terms of a Nobel meeting. Allowing the Summit to be tainted by this censorship would be a dangerous precedent, which would extend far beyond this one case. We respectfully assert that the principles at stake are clear.

With regard to your request that TNC reconsider the campaign and how it may lead to the cancellation of the Summit, I am reminded of words by the Nobel Peace laureate Dr. Martin Luther King Jr. He once warned against resting “content with the superficial kind of social analysis that deals merely with effects and does not grapple with underlying causes.” Dr King recognized that the problem is injustice – not campaigns against injustice.

With Dr King’s words in mind, we believe it is clear that the question is simple: how should one act in the face of injustice? Should one meekly acquiesce, or stand for what is right? Knowing of the FW de Klerk Foundation’s admirable work for justice, we are confident you will agree that one must stand for principles or risk actively undermining them.

Therefore, I respectfully suggest that the FW de Klerk Foundation join TNC in publicly denouncing the governments of South Africa and China for their attack on the Nobel ideals. We remain hopeful that the Government of South Africa will reconsider its shameful decision to bar His Holiness the Dalai Lama from attending. If not, we look forward to a successful Nobel Summit to be held in a country that respects the principles of peace, freedom, and openness.

Sincerely,

Jigme Ugen,
President

P.S. As a courtesy, we would like to inform you that TNC is committed to transparency and therefore will be publicly sharing the contents of our letter to you. We respect your right to choose whether or not to publicize the contents of your letter to us, as you prefer.

* * *

REPLY FROM DAVE STEWARD

Dear Mr Jigme Ugen

Thank you for your considered response.

We are all united in our condemnation of the South African Government’s refusal to grant His Holiness a visa.

The simple question is whether it would have been more effective for NPLs to come to Cape Town to express their opposition to this decision right here in the parliamentary capital of South Africa. We have no doubt that such a course would have exerted far greater pressure on the SA Government than your campaign to boycott the Cape Town Summit.

The boycott will not punish the SA Government — because it has never wanted the Summit to be held in Cape Town — which is ruled by the opposition Democratic Alliance. It will be delighted if the Cape Town Summit is cancelled.

It will, instead, punish the City of Cape Town, which in good faith offered to host the event and now stands to lose millions of rands in wasted expenditure.

It will deprive the people of a South Africa of the possibility of celebrating with the NPLs and the world the 20th anniversary of our transition to non-racial constitutional democracy. We wanted the NPLs to join us in reconfirming our commitment to the values upon which our new society has been established. As the SA Government’s behavior testifies, these values are under increasing pressure.

You are also sweeping aside the sincere pleas of South Africa’s NPLs – who collectively were responsible for one of the greatest examples of the peaceful resolution of conflict in recent history.

Incidentally, you will also cause 200 students who wished to participate in the Summit their savings of US$ 46 000.

You make a compelling plea for all involved to be guided by high-minded principle: however, in our complex world following one principle often clashes with another. You are in the happy position where, in this case, the pursuit of your principles accords with your political interests.

You must realize that in pursuing your present course you are seriously harming the interests of many other innocent parties.

Yours sincerely

David Steward
EXECUTIVE DIRECTOR

I trust that if you publish our correspondence you will also include this response.

* * *

TNC’S RESPONSE, 26 SEPTEMBER 2014

26th September 2014

Dear Mr Steward,

This is just a note to thank you for this important dialogue. We recognize and agree with your concern for the financial interests of innocent parties, which are harmed by the Government of South Africa’s decision to put Beijing’s interests over those of its own people.

These regrettable situations sometimes come up in the struggle against injustice, and we do not minimize them in this case. The global boycott against the Apartheid government had effects on innocent parties, including economically, academically, and in the realm of Olympic sport. When Nobel Peace laureate Aung San Suu Kyi called for the boycott of Burma, she surely grappled with the impact this would have on innocent parties. English mill workers whose jobs were threatened by the Indian boycott nevertheless applauded Mahatma Gandhi. We already referred to Dr King’s profound analysis from Birmingham, Alabama.

We raise these examples not to compare, but merely to state that any effect stemming from injustice should properly be attributed to the perpetrator of that injustice: in this case, the governments of South Africa and China. Let us be clear where the responsibility lays.

TNC’s call to “relocate or boycott” the Summit is not intended to “punish the SA government” as you suggest; it is intended to protect the principles represented by the Nobel Peace Prize from forces of authoritarianism and censorship.

You note that our actions supporting these principles “accords with your political interests”; we fully agree that our principles are aligned with our political interest to support the right of all peoples – including but not limited to the Tibetan people – to exercise their right to self-determination. This is fully in line with the Nobel principles.

We respectfully disagree with your assertion that proceeding with the Summit under the taint of censorship – merely taking a moment for the participants to “express their opposition” to the censorship to which they acquiesced – would exert “far greater pressure.” Most likely the South African government would simply ignore this, as the government seems to be ignoring the letter from 14 Nobel laureates. Most likely this would also set a precedent that authoritarian regimes like the Chinese government can dictate terms, and this interference will be grudgingly accepted.

With reference to the students you mention, we have a special sympathy for their potential financial loss. We can only have confidence in them that they would agree that there are other factors at play besides money. Given a choice between attending an event that has compromised its principles, or witnessing a real-life demonstration of ethical individuals standing up against injustice regardless of inconvenience, there is surely value in the latter as well.
Although it is impossible to quantify the financial value of protecting important principles, we do not seek to minimize the financial impacts that you outlined. We respectfully suggest that the De Klerk foundation join TNC in more strongly pressing the South African government to do the right thing and issue the visa. If it becomes necessary to “relocate or boycott” the Summit, TNC would be eager to work with the De Klerk foundation to call for compensation for innocent parties financially harmed by the responsible party: the South African government.
Respectfully,

Jigme Ugen,
President

* * *

DAVE STEWARD RESPONDED AGAIN

28th September 2014

Dear Mr Jigme Ugen

Thank you for your consideration and for the trouble you have taken to continue this dialogue.

Our main concern does not lie in the financial losses that your boycott will cost the City of Cape Town and to the individuals and students involved. Although these losses will be considerable, we have never measured our commitment to the Summit in monetary terms

Our concern lies in the fact that your boycott will result in our NPLs’ not being able to share their remarkable peace-making experience with other NPLs in the city in which many of our historic peace-making events occurred. This surely is the central purpose of the annual Summits.

Our concern also lies in the fact that international NPLs will no longer have the opportunity of coming to Cape Town and of expressing, together with our own NPLs, their support for the constitutional principles on which we have based our new society. It is quite clear from our Government’s refusal to grant HH, the Dalai Lama, a visa – and from many other disturbing tendencies – that these principles are being threatened.

A protest by NPLs at the Summit would not have been a passing event as you claim. On the contrary, it would have been a central theme and would have focused extensive international and national media attention on the things that are beginning to go wrong in our country. It is for this reason, among others, that our Government did not want the Summit to be held in Cape Town and why it will be so pleased with the cancellation of the event.

These concerns were eloquently and compellingly expressed by our NPLs – by Archbishop Tutu, FW de Klerk, the Nelson Mandela Foundation and the Albert Luthuli Foundation – in the letter that they addressed to their NPLS colleagues – pleading with them to reconsider their boycott of the Cape Town Summit.

It is disappointing to note how easily the concerns and appeals of such eminent peace makers were dismissed and brushed aside – often without a reply.

As you know, situations in our complex world usually involve several principles. Pursuit of only one principle – such as the principle that motivated your boycott – might promote justice for some but might at the same time lead to injustice for others.

The reality is that your boycott has placed international NPLs in a situation in which they have had to make a choice between expressing their solidarity with His Holiness or with our own NPLs. That thy have chosen His Holiness is a measure of the great respect that he deservedly commands in the international community.

But, as you must understand, it has left us and our city with a sense of abandonment and desolation.

Yours sincerely

Dave Steward

* * *

TNC’S RESPONSE, 30 SEPTEMBER 2014

Dear Mr Steward,

On behalf of the Tibetan National Congress (TNC), I would like to thank you for your time in continuing this important dialogue.

We respectfully disagree with your statement that “your boycott has placed international NPLs in a situation in which they have had to make a choice” between standing for principle or attending a tainted summit. The cause of this unfortunate situation is simply the craven capitulation of the Government of South Africa. As I noted in our previous correspondence, numerous past Nobel Peace Laureates have demonstrated that it is unfair to blame an effort to stand up to injustice, when people of conscience should be unified in condemning injustice. Our campaign merely highlights the moral issue at hand, and we have every intention of making this clear.

TNC certainly stands with the people of Cape Town in their efforts to honor the legacy of tolerance embodied by Nelson Mandela and Desmond Tutu. In fact, TNC is a freedom movement modeled after the historical African National Congress and the Indian National Congress. We extend our deepest regret that the current Government of South Africa has made it necessary to call for the World Summit of Nobel Peace Laureates to be relocated from Cape Town. We unequivocally condemn the current South African government for choosing Beijing’s interest over that of its own people, and we are confident that relocating the Summit will have an impact on this government.

TNC reiterates our desire to stand with the FW de Klerk Foundation to work for universal Nobel ideals for the peoples of South Africa and Tibet. Our sincere hope is that, one day soon, there will be a more enlightened South African government that will allow all Nobel Peace Laureates — without exception — to convene a summit in Cape Town. That will be a day that the whole world should celebrate. Until that day, unfortunately, TNC is left with no choice but to call for the Nobel summit to be relocated elsewhere.

Yours sincerely,

Jigme Ugen,
President.

(© Frederic J. Brown)

The Tibetan National Congress joins the many governments, NGOs, human rights organizations and people of goodwill everywhere in denouncing the outrageous life-sentence pronounced on Prof. Ilham Tohti of Central Minzu University on September 23, at the end of a two-day show trial in Urumqi.

Prof. Ilham’s position on human rights and liberties are fully within well-established international norms, including those spelled out in international instruments to which China is party. Nevertheless, as many commentators have noted, his trial and sentence demonstrate, as no other actions can, how impermeable to any sort of reasoned acceptance of open discussion and free thought the Communist Party regime in Beijing remains.

Prof. Ilham was practically unique among Uyghur intellectuals in his attempt to use the internet to build bridges by means of which Uyghur and Chinese intellectuals and others could speak freely among themselves in settings devoid of the ubiquitous political pressures that mark much of life inside China. His sentencing is an insult to all who seek the advance of democratic and human rights; it is a tragedy for him, his family and his students; and it is the latest in a series of outrages that characterize the retrograde policies of the People’s Republic of China. In a world in which the struggle for human dignity and human rights remains one of the defining characteristics of our era, China’s disregard for these very ideals reminds us all that disregarding China’s reality and embracing a fantasy view of the Chinese leadership is a very dangerous enterprise, especially for Tibetans.

The Chinese leadership refuses to face up to the results of its policies and actions in Tibet and in Xinjiang. Instead, it looks for scapegoats. Tibetans are well aware that the Chinese government has been blaming His Holiness the Dalai Lama for the inevitable results of its repressive and brutal policies, uttering accusations that the rest of the world finds preposterous. That same tactic has been used against Prof. Ilham. He is now suffering in prison for actions that are not crimes; actions that would be considered laudable in any democratic society.

The Tibetan National Congress urges the immediate release of Prof. Ilham Tohti, the release of the seven students arrested with him (at least some of whom clearly appear to have been tortured in custody), and the restoration of all confiscated assets taken from Prof. Ilham and his family.

The Permanent Secretariat
of the World Summit of Nobel Peace Laureates
Via Aurelia, 104
00165 Rome, Italy

30 September 2014

Respected Officers,

On behalf of the Tibetan National Congress (TNC), I write to urge that the 14th World Summit of Nobel Peace Laureates be relocated from Cape Town to a city where “all” Nobel Peace Laureates can attend freely.

It has become clear that the South African government has no intention of issuing a visa to His Holiness the Dalai Lama. That government has bowed to pressure from the People’s Republic of China. That government has ignored your organization’s September 15 letter signed by fourteen esteemed Nobel laureates. That government has also dismissed a month-long campaign by TNC, which has gained over 10,000 signatures including renowned Chinese dissidents Hu Jia and Wen Yunchao; Vietnamese dissident Professor Đoàn Viêt Hoat; writers Tsering Woeser and Paola Maugeri; political leaders from Italy, Finland, Iceland, France and Canada; prominent international lawyers Teng Biao, Alan Cantos and José Elías Esteve; numerous leading Bollywood actors; and famed musicians, journalists, among others.

Given the South African government’s morally reprehensible decision to bar His Holiness the Dalai Lama, the World Summit of Nobel Peace Laureates must now decide how it will proceed. We believe that the Nobel principles would be fatally undermined if the Summit acquiesces to this craven decision to bar His Holiness at the behest of the only government in the world imprisoning a Nobel Peace Laureate. Allowing the Summit to be tainted by this censorship would be indefensible, and would set a dangerous precedent that would extend far beyond this one case. We respectfully assert that the principles at stake are clear.

On September 24, TNC was contacted by Mr. David Steward, the executive director of the F.W. de Klerk Foundation, who asked us to reconsider our relocate or boycott the Summit campaign. He wrote that, “The reality is that your boycott (campaign) has placed international NPLs in a situation in which they have had to make a choice between expressing their solidarity with His Holiness or with our own NPLs”. As we made clear to Mr. Steward, however, TNC has also been calling for the Summit to be relocated to another country. There are more appropriate venues that would allow the Summit to avoid the irreparable taint of accepting censorship by the Chinese government. TNC believes that the relocation of the Summit, and its successful convening elsewhere, would be a victory for the Summit and Nobel Peace Laureates in demonstrating that Beijing and its allies cannot dictate the terms of a Nobel meeting.

In calling for the Summit to be relocated, we are fully aware of the logistical issues that likely arise. The obvious and logical solution will be to hold the Summit in Rome, where the Summit was first hosted and then seven times after; Rome is also where the Secretariat is based. There are numerous other cities that could host this important Summit where all invitees — including His Holiness the Dalai Lama — can attend. Whether the Summit takes place in Rome or any other city, the important thing is that the Summit takes place free of authoritarian coercion and censorship.

We look forward to a successful World Summit of Nobel Peace Laureates to be held in a country that respects the principles of peace, freedom, and openness.

Yours sincerely,

Jigme Ugen,
President

MEDIA ADVISORY

> Download PDF

Nobel Peace Summit cancelled as six Nobel Laureates boycott after host country denies a visa to the Dalai Lama. The Tibetan National Congress suggests Rome as an alternate venue.

2nd October, 2014

The 14th World Summit of Nobel Peace Laureates in Cape Town has been cancelled as a result of six Nobel laureates’ courageous stand to boycott the Summit, after the South African government succumbed to pressure from China to deny a visa to His Holiness the Dalai Lama.

The Tibetan National Congress an independent Tibetan political party, extended its deepest gratitude to the laureates. “This is a major victory for justice and for peace,” TNC President Jigme Ugen stated. “We thank these esteemed Nobel laureates for standing on the side of justice, and for standing up to the Chinese government, the only regime in the world currently imprisoning a Nobel Peace Laureate.”

TNC also thanked the over 10,000 people who signed its petition launched in early September, respectfully urging the Nobel laureates to boycott the Summit and relocate to a venue where a government will not censor which voices get heard. Signatories supporting this call to “boycott or relocate” included prominent political leaders from six countries, dissidents, lawyers, and musicians and artists from across the world. This petition campaign was supported by the International Tibet Network and Students for a Free Tibet, and led to a groundswell of grassroots support.

On September 24, TNC was contacted by the executive director of the F.W. de Klerk Foundation, one of the Summit organizers in South Africa, who wrote that TNC’s campaign “may lead to the cancellation of the Summit.” TNC engaged in a public dialogue with the de Klerk Foundation and expressed its belief that the relocation of the Summit would demonstrate that Beijing and its allies cannot dictate the terms of a Nobel meeting. In a press release distributed globally by PR Newswire that same day, TNC asserted that the Summit must be relocated to an alternate venue to avoid the irreparable taint of accepting censorship by the Chinese government.

“The action of the Nobel laureates, in boycotting and relocating the Summit, is a testament to the strength of the universal ideals of freedom for which His Holiness the Dalai Lama stands, and of the power of collective action to successfully resist the bullying tactics of the Chinese government,” added Ugen.

The Summit organizers must now announce where the gathering will be relocated. On September 30, TNC wrote to the Permanent Secretariat of the World Summit of Nobel Peace Laureates to suggest Rome as an appropriate alternate venue. TNC’s letter noted that the Secretariat is based in Rome where eight prior Nobel Summits have been hosted to date.

“While the current Summit should be held in a freely-accessible city like Rome, we strongly support holding a future Summit in Cape Town, once the South African government puts the interests of its own people before the interests of the Beijing regime,” said Ugen.

MEDIA CONTACTS:
English: Jigme Ugen +1 (612) 812-5846, jigmeugen@gmail.com (Minnesota, USA)
Tibetan: Ganzey Tshering +1 (781) 502-8423, ganzeyt@gmail.com (Boston, USA)
French: Tenam +33 (0)6 33 69 90 99, tenams@gmail.com (Paris, France)

To the organizers of Occupy Central and the freedom-loving students and people of Hong Kong:

The Tibetan National Congress is tremendously heartened by your courageous and inspirational protest for freedom and democracy in spite of the overwhelming police violence, large-scale use of tear gas and pepper spray, and attacks by hired thugs. We, like you, understand the stakes at hand and share your pain, as we struggle against a common enemy that is an unyielding authoritarian regime bent on ruling with an iron fist. As you began your protest and bravely withstood the Government’s increasingly violent attempts to break you down, two Tibetans bravely self-immolated in protest against rule by this same Beijing regime, bringing the total of Tibetan self-immolations to 139 in the last few years. Recently, Ilham Tohti, a Uyghur professor, was sentenced to life in prison, for posting his opinions on the web. And we are all fully aware of the thousands of Chinese students who were murdered by this same government in the 1989 Tiananmen Square massacre.

You are not alone. Though the path might be long and the journey difficult, you are not alone. Tibet and Hong Kong share common bonds: both are measures by which the world community’s true commitment to the principles of democracy will be tested. Both are manifestations of the legitimate and just aspirations of the Tibetan and Hong Kong peoples.

It is important to bear in mind that great events, such as the one you are involved in at the moment, come at the confluence of history, unexpectedly and usually uninvited, but bearing unimaginable opportunity and promise. Great deeds demand great hearts in order to take on Herculean tasks – such as when Gandhi embarked on the Salt March and Martin Luther King led the Montgomery March. Both were peaceful protests beset with hardship but they ultimately triumphed and made history. I believe you are on the brink of writing a new chapter in history, sparking a revolution that will not only change Hong Kong but China itself; and will help tear down old and outdated ideologies. You are not only fighting for the future of the Hong Kong people but for all freedom-loving citizens in this world who share the same belief that all men and women are endowed with fundamental human rights that cannot be withheld by any Government, foreign or domestic.

The Tibetan National Congress extends its full and unwavering support to your enormously inspirational protest, one that has not only drawn the full attention and sympathy of the world to the rightful demands of the people of Hong Kong for democratic rule, but has also focused attention on the Chinese government’s denial of basic human rights to its own people and to its military occupation and brutal repression in Tibet and East Turkestan.

Free Tibet banner on the FWCC’s headquarter in Suva, capital of the Republic of Fiji.

Fiji Women’s Crisis Centre
Ms Shamima Ali
88 Gordon Street
Suva, Fiji

24 November 2014

Thank you!

Dear Ms Shamima Ali

We were delighted to learn of your action supporting Tibetan independence and opposing the human rights abuses of the Chinese occupation. As a political party, the Tibetan National Congress advocates not only for Tibetan independence, but also for democracy and gender equality within Tibetan society. Therefore, we want to express our heartfelt gratitude to you and all the women of FWCC.

Since the Chinese invasion of Tibet in 1949, the Tibetans have been deprived of their right to self-determination as people. Even though the human rights situation in Tibet is devastating and the Chinese military and political repression is brutal, Tibetans have not given up. In 2008 only a few months before the Olympic Games in Beijing, we have seen an unprecedented national uprising where thousands of Tibetans stood up to make their voices heard and to reclaim their country. Since 2009, 139 Tibetans have committed self-immolation to protest Chinese rule in Tibet. What they are calling for has never been clearer: the return of His Holiness the Dalai Lama to Tibet and freedom and independence for Tibet.

People often tell us Tibetans that the situation is hopeless and that China has become an economic superpower, against which no one will dare stand up. The feminist movement has never given up and has proven to the world that change is inevitable. The women stood up for their rights against all odds, and that is why today gender equality is a major issue on political agendas all over the world. This is what unites us Tibetans with you: the fight for ideals like justice, freedom and equality. On a global scale, there is still much to do for women’s liberation and rights. Organizations like yours are doing a crucial job to change and for the betterment not only in Fiji, but in the world.

Even if the fact is often neglected or overlooked, in societies—including our own—women play a major role in social and political movements. Your noble act of solidarity with the Tibetan people has proven this to be true once again. We feel honored to have courageous women like you as our allies.

Please accept my gratitude once again on behalf of the Tibetan National Congress. Thank you for standing by us!

It would be my pleasure to keep in touch with you and cooperate whenever possible in projects for women and Tibet.

In solidarity,

Jigme Ugen
President

Tashi Delek,

Today is Giving Tuesday (www.givingtuesday.org; #GivingTuesday). It follows Black Friday and Cyber Monday and is a day in which we are encouraged to give back and donate to charities and similar organizations. This Giving Tuesday, I am asking you to give a donation to the Tibetan Freedom Fund. This fund seeks to protect and preserve Tibet’s culture and environment, promote and safeguard human rights for the Tibetan people, and restore Tibet’s independence. The Tibetan people are seeking to regain their sovereign nation and an end to decades of colonialism. Your tax-deductible contribution will help us work towards that goal.

The Tibet Freedom Fund provides funding to the Tibetan National Congress in our efforts to promote the Tibetan cause worldwide. The Tibetan National Congress achieved significant public relations victories against the propaganda machinery of the Chinese Government, namely the relocation of the Nobel Peace summit from South Africa to Rome and raised security awareness for His Holiness the Dalai Lama. Earlier this year we were able to successfully stop the raising of the Chinese flag in the city of San Leandro, CA. We also remain involved in campaign to ban or remove Confucius Institutes in North America and we helped rename the street in front of the Chinese Embassy in Washington DC to Liu Xiaobo Plaza in honor of this Nobel Peace Prize recipient. Moreover, we have opposed the arrest and life sentence Prof. Ilham Tohti’s (an advocate for Uighur rights), supported the Umbrella Movement in Hong Kong for democracy, and opposed Nepal’s harassment of Tibetan refugees. Contributions to Tibetan Freedom Fund will help us continue this important work.

The situation inside Tibet is critical. 139 Tibetans have self-immolated to protest Chinese abuses and atrocities against Tibetans. Tibetan self-immolators have called for Tibet’s freedom and the return of His Holiness the Dalai Lama. China is now issuing collective punishment to families, communities, and monasteries associated with self-immolators, such as fines, denial of housing, and employment restrictions. China also promulgated laws criminalizing anyone who knows about a self-immolation and either fails to stop it or reports that self-immolation to the outside world. China has already prosecuted and sentenced several Tibetans under these new laws in an attempt to dissuade self-immolations by punishing families and associates of the self-immolators.

Last year, in Driru County, four Tibetans were shot and killed during a mass protest against the detention of a local Tibetan leader. In Driru alone, the Chinese authorities have arrested at least 58 Tibetans for engaging in “illegal” political activities or protests. China has also been forcing Tibetans in Driru to fly the Chinese national flag over their homes, businesses and monasteries and those who refuse are punished with fines. In Dringri County near Shigatse, 100 nuns were recently expelled from their nunnery for refusing to denounce His Holiness. According to the Congressional-Executive Commission on China, there are over 1,700 known Tibetan political prisoners, with nearly half being monks, nuns, and senior religious leaders and with an average sentence of over 7 years. Other restrictions include:

• a ban on displaying photos of His Holiness the Dalai Lama;
• a ban on songs in praise of or prayers for His Holiness;
• a ban on displaying photos of the true Panchen Lama, Gedhun Choekyi Nyima;
• plans in Amdo (Qinghai Province) to use Chinese as the primary language of instruction in Tibetan schools;
• censorship of the media inside Tibet and blocking of news websites and radio programs that report on human rights violations against Tibetans;
• intermittent travel bans preventing Tibetans from traveling outside their home county or region;
• detention and punishment for Tibetans who attended Kalachakra teachings in exile from His Holiness;
• police checkpoints and roadblocks where Tibetans are searched and harassed while Han Chinese are free to travel;
• frequent and visible patrols of armed riot police to deter protests and intimidate the local population;
• and restrictions on access to Tibetan areas by foreign journalists and human rights investigators.

These are but a few examples of the situation inside Tibet. At Tibetan National Congress, we believe in a free, independent, and democratic Tibet that respects human rights and dignity. You can help us achieve our goal of freedom for Tibet by making a tax-deductible contribution today to:

Tibetan Freedom Fund
c/o Ganzey Tsering
PO Box 241
Medford, MA 02155

This Giving Tuesday, please consider supporting the Tibetan Freedom Fund. Click here to donate or become a member of TNC.

With Solidarity,

Jigme Ugen
President

Tibetan National Congress wishes His Holiness the 11th Panchen Lama, Gendun Choekyi Nyima, a joyous and victorious 26th birthday, free of all physical and spiritual obstructions.

It is a bitter sweet moment for all Tibetans today as we celebrate this day and at the same wonder about his whereabouts ever since the Chinese forcefully abducted him and his family in 1995 and has not been seen in public since. Instead the Chinese Government, a professedly Communist state, has officially recognized their own Panchen Lama and have been busy parading him around. It is an unconscionable act against humanity and against all the tenets of the United Nations of which China is a prominent member state. Despite strong appeal from international organizations and human rights groups for China to disclose the real Panchen Lama’s whereabouts, China has refused to do so and insists that he does not wish to be disturbed. Tibetan people, both inside and outside Tibet revere him immensely and haven’t lost hope that one day Tibet’s glorious Moon will be once again reunite with his own people in the Tashilhunpo Monastery.

To be a considered a world class leader, China must realize that it must also uphold the moral principles of the civilized world and cannot continue to play with words with no real substance on the ground. It must release all prisoners of conscience starting with His Holiness the 11th Panchen Lama, Tulku Tenzin Delek, and all the writers and singers wrongly accused of conspiracy against the state and imprisoned without even the minimum of due process under their own constitution.

We wholeheartedly thank all Tibetans, Tibet support groups and all international
agencies for their support and request continued pressure on China to adhere to
international law and release all prisoners of conscience.

We remain steadfast in our belief that His Holiness the 11th Panchen Lama will one day be free and be once on his throne in the Tashilhunpo Monastery. We wish him a safe and happy birthday on behalf of all Tibetans worldwide.

Bhod Gyalo

Tibetan National Congress

西藏国民大会党很骄傲地宣布，我们支持李科先候选人参选司政职位。

2015年8月19日

李科先的参选显示了，现有政治人物并无法带来西藏人民迫切期盼的改变。在与流亡社群的关系、流亡政府、中国对藏人的看法、西藏运动的方向、以及国际社会对西藏运动的看法上，他都是唯一誓言改变现状的候选人。

因为他在中国统治之下的生活经验，李科先无疑是所有人中，对中国的统治本质最为了解的候选人；他曾经与中国当局正面对抗、也因此遭到恶劣的刑求与关押。他可以流利地以中文沟通、写作，对中国本身、以及对中国的治藏政策等，他都可以直接以文字或直接沟通的方式了解中国人，而不需要透过二手的翻译或诠释。

更重要的是，李科先他的个人经验，使他成为与我们境内的兄弟姐妹连结的最佳人选。他是一位真正能够连结境内外藏人、并为打造更大团结的领袖。

李科先深切了解，西藏是一个国家；他也知道，西藏的国家地位不仅不能被轻易拱手让出、也不能当作谈判的筹码。这个事实便是西藏自由运动的全部、也是我们奋斗的正当性来源。就像西藏政府在1950年代的总理鲁康瓦与洛桑扎西一样，他也会毫不犹豫地为西藏与其宗教领袖达赖喇嘛尊者挺身而出。

与其他候选人不同，李科先并不粉饰伪装自己的真实想法，也不假意混淆他人：他不会一面对藏人说他坚守自由立场、一面又对非藏人的群众说，他对中国共产党在西藏的统治没有意见。

他也坚定支持非暴力的原则。他深刻理解，非暴力并不代表放弃西藏作为独立国家的地位；这只是代表对公义的支持，就算面对各种斗争与残酷，仍然要维持非暴力的坚定姿态。对正义的绝不妥协、并结合非暴力策略，正是甘地非暴力抗争的精髓。而李科先对非暴力抗争的坚持，是立基于西藏运动的真相的。

同时，李科先也支持在无论境内外，都应该要实践民主价值。他不仅强烈反对在西藏境内对言论自由的钳制，也不认同这样的情况──举例而言，在今年3月10日纽约西藏抗暴游行上对政治言论的审查──在流亡社群中发生。

基于以上种种理由，我们深信，他有能力为这个长期受懦弱虚伪所荼毒的运动，注入真正的活力。他能再次以对西藏作为独立国家的承诺启发群众；他也会以此为运作西藏流亡政府的唯一目标，而不是将政府做为实现个人野心与酬庸亲朋的工具。

李科先是这关键时刻之下，带领西藏前进的不二人选。我们很骄傲地支持他参选下一任司政。

西藏国民大会党是一个无派无别、没有地区性、泛西藏的政治民族自由运动，其最终目的是恢复西藏的独立，为西藏社会带来传统文化、文学、语言、历史的复兴，并且支持捍卫第14世达赖喇嘛带给藏人的民主制度。

ཀླུ་མཁར་བྱམས་ལགས་སྲིད་སྐྱོང་གི་འོས་མིའི་ཁོངས་སུ་ཞུགས་པ་དེ་ནི་དོན་དངོས་ཐོག་བཟང་ཕྱོགས་ཀྱི་འགྱུར་བ་ཞིག་ཡིན་ལ། ཁོང་ནི་སོར་གནས་རང་འཇགས་ལ་རྒྱབ་སྐྱོར་བྱེད་མཁན་ནམ། མདུན་བསྐྱོད་འགྱུར་བར་ངོ་རྒོལ་བྱེད་མཁན་གྱི་ཆབ་སྲིད་པ་ཚོ་ལས་འགོ་ཁྲིད་ཆེས་བཟང་བ་ཞིག་ཡིན་པ་གོར་མ་ཆག

ང་ཚོར་བཟང་ཕྱོགས་ཀྱི་འགྱུར་བ་མང་པོ་ཞིག་དགོས་ཀྱི་ཡོད། དཔེར་ན་བཙན་བྱོལ་དུ་ཡོད་པའི་བོད་མིའི་དབར་གྱི་འབྲེལ་ལམ་བྱེད་ཕྱོགས་དང་། བཙན་བྱོལ་བོད་གཞུང་གི་ལས་དོན་བྱེད་ཕྱོགས། རྒྱ་ནག་གཞུང་གིས་བོད་ཐོག་སྲིད་བྱུས་འཛིན་སྟངས། བོད་མིའི་རང་དབང་འཐབ་རྩོད་ཀྱི་ངོ་བོ། དེ་བཞིན་རྒྱལ་སྤྱིའི་སྤྱི་ཚོགས་ཀྱིས་བོད་ཀྱི་འཐབ་རྩོད་ལ་གདེང་འཇོག་བྱ་སྟངས། མདོར་ན་གལ་ཆེའི་གནད་དོན་དེ་དག་གི་ཐོག་བཟང་ཕྱོགས་ཀྱི་འགྱུར་བ་ཞིག་ངེས་པར་དུ་དགོས་ཀྱི་ཡོད། བཟང་ཕྱོགས་ཀྱི་འགྱུར་བ་དེ་དག་སྲིད་སྐྱོང་འོས་མི་སྐུ་ཞབས་ཨ་ཚོགས་ཀླུ་མཁར་བྱམས་ཁོ་ན་མ་གཏོགས་གཞན་སུ་ཞིག་གིས་ཀྱང་གཏོང་མི་ཐུབ་པར་ངོས་འཛིན་ཞུ་གི་ཡོད།

སྲིད་སྐྱོང་འོས་མིའི་ནང་ནས་རྒྱ་ནག་གི་ཆབ་སྲིད་གཏིང་ཟབ་ཤེས་མཁན་གཅིག་ལས་མེད་པ་དེ་ཡང་ཨ་ཚོགས་ཀླུ་མཁར་བྱམས་ཡིན། ཁོང་ནི་རྒྱ་ནག་གི་བཙན་འཛུལ་འོག་བོད་དུ་འཚར་སྐྱེས་བྱུང་བ་མ་ཟད། བོད་རང་བཙན་ཆེད་རྒྱ་གཞུང་ལ་ཁ་གཏད་བཅག་སྟེ་བཙོན་འཇུག་གནར་གཅོད་མྱོང་མཁན་གྱི་གང་ཟག་ཞིག་ཡིན། ལྷག་པར་དུ་ཁོང་གིས་རྒྱ་སྐད་མཐིལ་ཕྱིན་བྲིས་ཀློག་ཤེས་པ་དང་། རྒྱ་ཡིག་ནང་རྩོམ་བྲིས་མང་པོ་སྤེལ་ཡོད་པས་རྒྱ་ནག་གིས་བོད་ཐོག་འཛིན་པའི་སྲིད་ཇུས་ཡག་པོ་མཁྱེན་གྱི་ཡོད། གོང་འཁོད་ཀྱི་ཉམས་མྱོང་དེ་དག་ལ་བརྟེན་ནས་ཁོང་གིས་གཞིས་བཞུགས་བོད་རིགས་སྤུན་ཟླ་མཉམ་འབྲེལ་ལམ་བཟང་པོ་འཛུགས་སྟེ། བོད་མི་ཡོངས་རྫོགས་རྡོག་རྩ་གཅིག་ཏུ་སྒྲིལ་ཐུབ་པའི་ནུས་པ་ཡོད།

ཀླུ་མཁར་བྱམས་ལགས་ཀྱིས་བོད་ནི་རྒྱལ་ཁབ་ཅིག་ཡིན་པར་སེམས་གཏིང་ནས་ཡིད་ཆེས་ཡོད་ལ། ཁོང་གིས་བོད་འདི་བཞིན་ཁེ་ཕན་བྱེ་བྲག་པ་ཞིག་གི་ཆེད་དུ་རྩ་བ་ཉིད་ནས་བློས་གཏོང་གནང་གི་མ་རེད། ཀླུ་མཁར་བྱམས་ལགས་ལ་བོད་ཀྱི་འཐབ་རྩོད་སྐོར་གོ་རྟོགས་ཡོད། ཁོང་གིས་བོད་ཀྱི་འཐབ་རྩོད་ནི་རྒྱལ་ཞེན་ཙམ་མིན་པར་དྲང་བདེན་གྱི་འཐབ་རྩོད་ཅིག་ཡིན་པར་ངེས་ཤེས་རྙེད་ཡོད། སྐུ་ཞབས་ཀླུ་མཁར་བྱམས་ནི་སྲིད་བློན་ཀླུ་ཁང་བ་དང་བློ་བཟང་བཀྲ་ཤིས་ལྟར་རྒྱལ་ཞེན་པ་ཞིག་ཡིན་ཞིང་། ཁོང་གིས་༧སྤྱི་ནོར་གོང་ས་སྐྱབས་མགོན་ཆེན་པོ་མཆོག་དང་། བོད་རྒྱལ་ཁབ་སླད་དུས་རྟག་ཏུ་ཞབས་འདེགས་བསྒྲུབས་དང་སྒྲུབ་བཞིན་ཡོད།

སྲིད་སྐྱོང་འོས་མི་གཞན་དང་མི་འདྲ་བར་ཀླུ་མཁར་བྱམས་ནི་ལྷག་བསམ་རྣམ་དག་དང་ཁ་ཞེ་གཉིས་མེད་ཀྱི་སྐྱེ་བོ་ཞིག་ཡིན། ཁོང་ནི་བོད་མི་ཚོར་བོད་རང་དབང་ལ་རྒྱབ་སྐྱོར་ཡོད་ཅེས་དང་། ཕྱི་མིའི་མདུན་བོད་དབང་སྒྱུར་བྱེད་མཁན་གུང་བྲན་ཏང་གི་སྒྲིག་འཛུགས་ལ་མོས་མཐུན་ཡོད་ཅེས་མགོ་གཉིས་མའི་སྲོལ་འཛིན་མཁན་ཞིག་གཏན་ནས་མིན།

ཀླུ་མཁར་བྱམས་ལགས་ནི་འཚེ་མེད་ཞི་བའི་འཐབ་རྩོད་ཀྱི་རྩ་དོན་ལ་རྒྱབ་སྐྱོར་བྱེད་མཁན་ཞིག་ཡིན། ཁོང་གིས་འཚེ་མེད་ཞི་བའི་འཐབ་རྩོད་ཅེས་པ་དེ་བོད་རྒྱལ་ཁབ་མགོ་བཏགས་ཞུ་རྒྱུར་ངོས་འཛིན་བྱེད་ཀྱི་མེད། ཁོང་གིས་འཚེ་མེད་ཞི་བའི་འཐབ་རྩོད་ཟེར་བ་དེ་ནི། དཀའ་ཚེགས་ཇི་འདྲ་ཞིག་འཕྲད་ཀྱང་བློ་སྟོབས་མི་ཞུམ་པར་དྲང་བདེན་ལ་སྙུགས་སྲིང་སྟེ་འཐབ་རྩོད་བྱེད་རྒྱུ་དེ་ཡིན་པར་ངོས་འཛིན་བྱེད་ཀྱི་ཡོད། རྒྱ་གར་གྱི་རང་བཙན་འཐབ་རྩོད་ལས་འགུལ་གྱི་མེས་པོ་གྷན་དྷིའི་འཚེ་མེད་ཞི་བའི་ལྟ་གྲུབ་ཀྱི་སྙིང་དོན་ཡང་དེ་ག་རང་རེད། མདོར་ན་ཀླུ་མཁར་བྱམས་ཀྱིས་འཐབ་རྩོད་གནང་བཞིན་པའི་འཚེ་མེད་ཞི་བ་དེ་བོད་ཀྱི་དྲང་བདེན་འཐབ་རྩོད་ལ་གཞི་བཅོལ་བྱེད་ཀྱི་ཡོད།

ཀླུ་མཁར་བྱམས་ལགས་ནི་དམངས་གཙོ་དོན་གཉེར་བ་ཚད་ལྡན་ཞིག་ཡིན། དེ་བས་ཁོང་གིས་དུས་རྟག་ཏུ་བོད་གཞིས་བྱེས་མི་མང་གི་དམངས་གཙོའི་ཆེད་དུ་ཞབས་འདེགས་སྒྲུབ་བཞིན་ཡོད། ཁོང་གིས་བོད་ནང་དུ་རྒྱ་གཞུང་གིས་སྨྲ་བརྗོད་རང་དབང་རྡོག་རོལ་གཏོང་བཞིན་པར་ངོ་རྒོལ་གནང་བ་ཙམ་དུ་མ་ཟད། བཙོན་བྱོལ་བོད་མིའི་སྤྱི་ཚོགས་ནང་སྨྲ་བརྗོད་རང་དབང་ལ་དོ་ཕོག་བྱུང་བཞིན་ཡོད་པ་ལའང་ངོ་རྒོལ་གནང་གི་ཡོད། དཔེར་ན། ཨ་རིའི་གྲོང་འཁྱེར་ནེའུ་ཡོག་ཏུ་གསུམ་བཅུའི་དུས་བྲན་སྲུང་བརྩི་ཞུས་པའི་སྐབས་ཆབ་སྲིད་འབོད་སྒྲར་བཀག་སྡོམ་བྱས་པར་ཁོང་གིས་ངོ་རྒོལ་གནང་ཡོད།

རྒྱུ་མཚན་དེ་དག་ལ་བརྟེན་ནས། ཁོང་གིས་ད་བར་ཚིག་སྐམ་དང་མགོ་བདེ་དྲན་འཁྲུལ་གྱིས་ཉམས་དམས་སུ་བཏང་བའི་བོད་ཀྱི་འཐབ་རྩོད་ཀྱི་མེ་རོ་བསྐྱར་གསོ་བྱེད་རྒྱུ་ཡིན་པར་ང་ཚོར་ཡིད་ཆེས་གཙང་མ་ཡོད། ཁོང་གིས་བོད་རྒྱ་ཆེའི་མི་མང་དང་བོད་དོན་རྒྱབ་སྐྱོར་བ་ཚོས་བོད་རྒྱལ་ཁབ་སླར་གསོ་ཡོང་རྒྱུར་སྐུལ་ལྕག་གཏོང་ངེས། ཁོང་གིས་བཙན་བྱོལ་བོད་གཞུང་གི་སྒྲིག་འཛུགས་མ་ལག་རྣམས་བོད་རྒྱལ་ཁབ་བསྐྱར་གསོ་ཡོང་བ་ཁོ་ནའི་ཆེད་བེད་སྤྱོད་གཏོང་བ་ལས། སྒེར་གྱི་དམིགས་ཡུལ་ལམ། མགྲོགས་པོ་གྲོགས་མོ་དང་རྒྱབ་སྐྱོར་བ་རེ་འགའི་ཁེ་ཕན་ཆེད་དུ་བེད་སྤྱོད་ནམ་ཡང་གཏོང་གི་མ་རེད།

ད་ལྟའི་ཛ་དྲག་དང་གཉན་འཕྲང་གི་དུས་སྐབས་སུ་སྲིད་སྐྱོང་གི་འོས་མི་ཀླུ་མཁར་བྱམས་ལས་ལྷག་པ་སུའང་མེད། དེ་བས་བོད་རྒྱལ་ཡོངས་རང་བཙན་ལྷན་ཚོགས་ཀྱིས་དགའ་སྤོབས་དང་ལྡན་པའི་ཐོག་ཁོང་སྲིད་སྐྱོང་ལ་འོས་འདེམས་ཡོང་བར་རྒྱབ་སྐྱོར་ཞུ་གི་ཡོད།།

The Tibetan National Congress is pleased and proud to support the candidacy of Lukar Jam Atsock for the position of Sikyong.

Lukar Jam’s candidacy represents a truly positive advance over the status quo politicians who have failed to deliver the changes that the Tibetan people desperately need. The Tibetan people need progress on relations within the exile community; the government-in-exile; the view that China takes of Tibetans; the direction of the Tibetan struggle; and the way the Tibetan struggle is perceived by the outside world. He is the only candidate who is pledged to change this status quo.

Lukar Jam is the only candidate who knows Chinese rule up-close: he lived a good part of his life under that rule. He has personally confronted Chinese power inside Tibet, and paid the price in imprisonment and torture. Lukar Jam reads, speaks and writes Chinese. He understands China and its Tibet policy directly, not by relying on second-hand translations or second-hand opinions but by interacting directly with Chinese people, their writings and their ideas.

More importantly, Lukar Jam is the candidate who knows, based on long personal experience, how best to connect with our sisters and brothers inside Tibet. He is the leader who can build bridges between those inside Tibet and those in exile, and forge greater unity for the entire Tibetan people.

Lukar Jam knows in his heart that Tibet is a nation. He knows Tibet’s nationhood is not something to be given away, or used as a bargaining chip. He knows it is the entirety of the struggle itself, and that this fact alone is what makes our struggle so strikingly just. Like the patriotic Prime Ministers Lukhangwa and Lobsang Tashi in the 1950s, he is not afraid to stand up for the Tibetan nation and for its spiritual leader, His Holiness the Dalai Lama.

Unlike other candidates, Lukar Jam makes no distinction between what is in his heart and what is in his words. He doesn’t try to confound people by pretense: he does not tell Tibetans that he supports freedom while telling non-Tibetan audiences that he is fine with Chinese Communist Party rule in Tibet.

Lukar Jam stands firmly for the principle of non-violence. And he understands that non-violence does not mean the surrender of Tibet’s nationhood. He understands that it means standing firm on what is just: non-violently but with steady commitment, even in the face of overwhelming odds and brutality. This refusal to compromise justice, combined with non-violence, is the essence of Gandhian struggle. Lukar Jam’s non-violence is based firmly in the truth of the Tibetan cause.

Lukar Jam stands for democracy within the exile community and for our sisters and brothers in Tibet. He opposes the suppression of free speech not only inside Tibet but in exile society as well, as happened in the censorship of political expression in this year’s March 10th rally in New York City.

For these clear reasons, we are convinced that he will impart vigor to a struggle that has been plagued in recent years by feeble acts and disingenuous words. He will inspire people with a renewed commitment to Tibet’s nationhood; he will use the mechanisms of the Tibetan government-in-exile for that sole purpose, not as a tool for promoting personal ambition or rewarding friends and supporters.

Lukar Jam is the very candidate Tibet needs at this crucial and perilous moment. We proudly endorse him to become the next Sikyong.

The Tibetan National Congress (TNC), is a political national freedom movement. It is a non-sectarian, non-regional, pan Tibetan movement that seeks to pursue the ultimate goal of the restoration of Tibetan Independence, to bring about a Renaissance of Tibetan society of Tibet’s ancient culture, literature, language, and history, and to uphold and vitalize the principle of a democratic society gifted to the Tibetan people by His Holiness the 14th Dalai Lama.

Today marks the 55th anniversary of Tibetan Democracy day in exile, and it was celebrated by Tibetans all over the world with great pride. Back 55 years ago, I am sure the very notion of democracy might have been quite strange and unfamiliar, and probably uneventful, especially in the backdrop of the immense personal and national tragedy suffered by Tibetans as they sought to regroup after losing their loved ones and their homeland. But a seed had been planted that day that would bear great fruits in the years to come.

Through slow and methodical introduction of various aspects of democracy and with the continual public education and gentle prodding from His Holiness the 14th Dalai Lama himself, decades later, in 2001, Tibetans finally enjoyed the full extent of democracy as they elected not only their own representatives in the parliament but also the first directly-elected prime minister (then called Kalon Tripa). Then in 2011, His Holiness devolved his remaining political power upon the people’s representatives.

Needless to say, this was all possible with the firm and resolute vision and guidance of His Holiness the 14th Dalai Lama. Tibetans all over the world owe a great deal of gratitude to his Holiness naturally but the gift of democracy is one of his greatest legacy that will endure forever. In the same tone, we owe a great deal of respect and gratitude to all the elders who worked tirelessly to make this democratic vision come alive. And the best way to thank His Holiness for this tremendous gift is to fully embrace his vision and put it into practice.

Our Democracy Day is particularly significant this year as the election season is once again around the corner and Tibetans get to once again choose their representatives. There are many exciting new candidates challenging the seasoned incumbents in both the parliament and the executive which fares well for our nascent democracy and is an indication that His Holiness’s long-held vision for Tibetan people has not only taken root but is bearing fruits already.

In particular, the Tibetan National Congress is proud to endorse the first declared pro-Rangzen Sikyong candidate in Lukar Jam Atsock. (The Late Kalon Tripa Sonam Topgyal, we should note, proudly joined TNC before he passed away). Lukar Jam is not only a gifted orator, a writer, a born leader and an intellectual, but more importantly, the first Tibetan Sikyong candidate who was born inside Tibet. He is also an ex-political prisoner who spent many years in Chinese prison for the cause of Tibet, and he adds a unique appeal in the Sikyong election.

We must always remember the Tibetans inside Tibet who do not enjoy the same rights that we in exile take for granted. They are undergoing severe oppression as manifested by the alarming increase in self-immolations. We must take this opportunity to engage fully in the democratic process with their aspirations and dreams to guide and strengthen our resolve. We must always remember Tibetans inside Tibet are the real reason why the fight for our country. It is due to their courage and indomitable spirit that we maintain our firm conviction that our country, Tibet, will one day be free, democratic, and independent.

Bhod Gyalo!

Jigme Ugen
President